Τα δελφίνια είναι υδρόβια θηλαστικά που χαρακτηρίζονται από ένα κυρτό στόμα που τους χαρίζει ένα μόνιμο χαμόγελο. Για το λόγο αυτό και για άλλα χαρακτηριστικά, όπως ο περίεργος και φιλικός τους χαρακτήρας, είναι από τα ζώα που αρέσουν περισσότερο στους ανθρώπους. Επί του παρόντος, υπάρχουν 43 διαφορετικά είδη δελφινιών, εκ των οποίων τα 38 είναι θαλάσσια και τα 5 ποτάμια.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για χαρακτηριστικά των δελφινιών, εμβαθύνετε σε αυτό το άρθρο που σας παρουσιάζουμε από την Green Ecologist, γιατί εδώ μιλάμε τόσο για τα φυσικά χαρακτηριστικά του όσο και για τον βιότοπό του, την τροφή, την αναπαραγωγή, την ευφυΐα και περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτά.
Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των δελφινιών:
Τα δελφίνια έχουν παγκόσμια κατανομή, δηλαδή είναι κοντά Ολοι, από τον Ισημερινό έως τις υποπολικές περιοχές αποφεύγοντας τα εξαιρετικά κρύα νερά, αν και τα περισσότερα είδη επικεντρώνονται σε εύκρατες ζώνες και τροπικές περιοχές.
Κανονικά, κατοικούν ρηχές θάλασσες σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας και, αν και τα περισσότερα είδη δελφινιών είναι θαλάσσια, υπάρχουν και κάποιοι που μένουν σε γλυκά νερά. Η κατανομή και ο βιότοπος των δελφινιών είναι διαφορετική για κάθε είδος, αν και όλα θα μπορούν να αλλάξουν τον βιότοπό τους όταν είναι απαραίτητο για να επιβιώσουν.
Αν και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς η ποσότητα τροφής που καταναλώνει ένα δελφίνι, η μέση ημερήσια κατανάλωση κυμαίνεται μεταξύ 2 και 10% του σωματικού του βάρους. Η διατροφή τους είναι πολύ πιο περίπλοκη και ποικιλόμορφη από ό,τι νομίζουμε, και μπορεί επίσης να αλλάξει γεωγραφικά και εποχιακά.
Αν και η σαρδέλα (Sardina pilchardus) είναι ένα από τα πιο σημαντικά είδη ψαριών στην δίαιτα δελφινιών, αυτά τα κητώδη είναι ευκαιριακά όταν πρόκειται για τροφή, πράγμα που σημαίνει ότι τρέφονται με οποιοδήποτε είδος ψαριού ή άλλους οργανισμούς που βρέθηκαν στην περιοχή, με αποτέλεσμα μια δίαιτα που αποτελείται από μεγάλη ποικιλία ψαριών και μεγάλη ποικιλία θηραμάτων.
Αν εστιάσουμε σε αυτό γεωγραφικά, μπορούμε αυτά παραδείγματα διατροφής δελφινιών:
Για να επεκτείνετε περισσότερο αυτές τις πληροφορίες, μπορείτε να συμβουλευτείτε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σχετικά με το Τι τρώνε τα δελφίνια και πού ζουν.
Αυτά είναι τα τεχνικές κυνηγιού που χρησιμοποιούνται περισσότερο από τα δελφίνια:
Τα δελφίνια γεννούν και μεγαλώνουν τα μικρά τους, όπως εμείς οι άνθρωποι, δηλαδή είναι ζωοτόκα ζώα. Θηλάζουν τα μικρά τους μέχρι δεκαοκτώ μηνών και παραμένουν με τη μητέρα τους μέχρι τρία χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα άλλο δελφίνι τους φροντίζει (είτε αρσενικό είτε θηλυκό) και θα είναι το μόνο δελφίνι που η μητέρα θα επιτρέψει να πλησιάσει το μοσχάρι. Τα δελφίνια έχουν περισσότερα από ένα ζευγάρια καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους και γενικά γεννούν μόνο ένα μοσχάρι κάθε φορά.
Τα Δελφίνια ζουν σε μαντάδες, ως επί το πλείστον σε ομάδες έως και 12 δελφινιών, αν και στον ανοιχτό ωκεανό όταν συναντώνται πολλές ομάδες τα δελφίνια ενώνουν κάποιες ομάδες, σχηματίζοντας μεγάλα κοπάδια. Αυτό τους έχει απονείμει ένα πολύ ανεπτυγμένη κοινωνική συμπεριφορά. Μέσα σε αυτές τις ομάδες, τα δελφίνια κυνηγούν μαζί ενώ εργάζονται συλλογικά για να συλλάβουν το θήραμά τους, ακόμη και να κυνηγούν ή να φρουρούν εκ περιτροπής. Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν ορισμένα είδη που προτιμούν να αναζητούν τροφή μεμονωμένα.
Από την άλλη πλευρά, αυτά τα θηλαστικά προικισμένα με μεγάλη ευφυΐα επικοινωνούν μέσω τσιρίσματα και σφυρίγματα, αν και η πιθανότητα τα δελφίνια να έχουν μια γλώσσα είναι ακόμα άγνωστη σήμερα. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι, σε ορισμένα γένη, κάθε δελφίνι έχει το δικό του χαρακτηριστικό σφύριγμα και, με βάση αυτό το δικό του σφύριγμα, τα δελφίνια μπορούν αναγνωρίζει εύκολα άλλα συγκεκριμένα άτομα δεν έχουν δει εδώ και πολύ καιρό.
Αφού γνωρίζετε όλα αυτά για αυτά τα απίστευτα υδρόβια θηλαστικά, σας συνιστούμε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με τα 10 πιο έξυπνα ζώα στον κόσμο, μεταξύ των οποίων είναι και τα δελφίνια.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Χαρακτηριστικά των δελφινιών, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
Βιβλιογραφία