Γενικά, όλοι γνωρίζουμε τι είναι ο σπόρος: εκείνο το σκληρό μέρος των περισσότερων καρπών που, αν σπαρθεί στις σωστές συνθήκες, μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο φυτό. Και παρόλο που ένας τόσο βασικός και απλός ορισμός είναι σωστός στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι μικροί θησαυροί της εξέλιξης έχουν τεράστια σημασία σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του φυτικού βασιλείου, επομένως αξίζει να σταματήσουμε να τους παρατηρούμε και να τους γνωρίσουν σε βάθος.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τι είναι οι σπόροιΠοια είναι η λειτουργία του, τα μέρη του και οι τύποι που υπάρχουν, ελάτε μαζί μας σε αυτό το άρθρο του Green Ecologist.
Τι είναι οι σπόροι - ορισμός
Αν θέλουμε να δώσουμε έναν πιο ακριβή ορισμό, ο σπόρος είναι α μέρος των ανθοφόρων φυτών (ή φανερόγαμα), το οποίο συνήθως βρίσκεται στο εσωτερικό του καρπού και ότι έχει μέσα του το έμβρυο που, υπό ευνοϊκές συνθήκες, μπορεί δημιουργούν ένα νέο φυτό.
Επιπλέον, ο σπόρος είναι το αποτέλεσμα της σεξουαλικής αναπαραγωγής του φυτού, επομένως το νέο δείγμα που αναπτύσσεται θα είναι ελαφρώς διαφορετικό από τα φυτά από τα οποία έχει προκύψει. Ο σπόρος περιέχει, εκτός από το έμβρυο, θρεπτικά συστατικά για αυτόν, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Λειτουργία σπόρων
Οι σπόροι συναντώνται στο σπερματόφυτα ή φανερογαμικά φυτά ακριβώς την ίδια λειτουργία με τα αυγά στα ωοτόκα ζώα. Είναι ο τρόπος τους να διαδώσουν και να αυξήσουν τον πληθυσμό τους. Η κύρια διαφορά με αυτό το σύστημα στα ζώα, τα φυτά δεν έχουν την ελευθερία κινήσεών τους ή πολλές από τις δυνατότητές τους. Εξαιτίας αυτού, έπρεπε να αναπτύξουν διαφορετικούς τρόπους αποικισμού νέων εδαφών. Οι σπόροι που περιέχονται στους καρπούς ή τα λουλούδια είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα αποτελέσματα αυτού του αγώνα επιβίωσης.
Τα περισσότερα φρούτα τείνουν να έχουν σπόρους μέσα. Όταν ο καρπός πέφτει στο έδαφος ή όταν καταναλώνεται από ένα ζώο, οι σπόροι καταλήγουν να φτάνουν στο έδαφος, σκορπισμένοι από τη δράση των στοιχείων, όπως ο άνεμος, ή τα ίδια τα ζώα. Πολλοί σπόροι εξακολουθούν να είναι σε θέση να βλαστήσουν ακόμη και αφού περάσουν από ολόκληρο το πεπτικό σύστημα ενός ζώου, συμβάλλοντας έτσι στην εξάπλωση σε εδάφη μακριά από το φυτό προέλευσης.
Επιπλέον, μέρος της σημασίας του σπόρου έγκειται στην ικανότητά του να καθυστερεί τη «γέννηση» ή τη βλάστησή του έως ότου οι περιστάσεις είναι κατάλληλες. Ένας σπόρος που πέφτει στο έδαφος όταν οι συνθήκες θερμοκρασίας ή υγρασίας δεν είναι κατάλληλες, αν δεν είναι, δεν θα φυτρώσει μέχρι να βελτιωθούν.
Πολλά από αυτά μπορούν να περάσουν μεγάλες χρονικές περιόδους σε κατάσταση αναμονής, προστατευμένα από το εξωτερικό τους στρώμα μέχρι τη στιγμή του βλάστηση σπόρων. Αυτή η διάκριση, που μπορεί να φαίνεται μικρή, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη αύξηση στις πιθανότητες επιτυχίας του μελλοντικού φυτού.
Υπάρχουν πολλά είδη σπόρων, οι οποίες ακολουθούν διαφορετικές στρατηγικές για να επιτύχουν την πιο αποτελεσματική δυνατή διάδοση, αλλά όλες επιδιώκουν να εκπληρώσουν τον ίδιο στόχο.
Μέρη σπόρων
Από έξω, οι σπόροι μπορεί να φαίνονται συμπαγείς και ομοιογενείς, αλλά στο εσωτερικό, διακρίνονται πολλά πολύ καλά διαφοροποιημένα μέρη. Αυτά είναι τα κύρια μέρη του σπόρου:
- Εμβρυο: το έμβρυο είναι, όπως και στα ζώα, το μικροσκοπικό φυτό από το οποίο θα αναπτυχθεί το νέο δείγμα. Περιέχεται μέσα στον σπόρο σε λανθάνουσα κατάσταση, περιμένοντας τη στιγμή να βλαστήσει. Μέσα στο ίδιο το έμβρυο διακρίνονται 4 μέρη:
- Ριζίδιο: είναι η πρώτη ρίζα του εμβρύου. Από αυτό θα αναδυθούν όλες οι άλλες ρίζες του φυτού.
- Plumule: ένα μπουμπούκι, στο τέλος στραμμένο προς τη ρίζα.
- Υποκοτυλικό: ο χώρος ανάμεσα στα δύο προηγούμενα μέρη. Όταν μεγαλώσει, θα σχηματίσει ένα στέλεχος.
- Κοτυληδών: μπορεί να είναι μόνο ένα ή δύο, ανάλογα με το αν το ασήμι είναι μονόκοτο ή δίκοτο. Είναι τα πρώτα φύλλα του φυτού, τα οποία δεν είναι αληθινά φύλλα από μόνα τους. Εδώ εξηγούμε περισσότερα για το τι είναι μια κοτυληδόνα, τα χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες της και σε αυτή την άλλη ανάρτηση μπορείτε να μάθετε τι είναι μονοκοτυλήδονα φυτά και παραδείγματα.
- Ενδοσπέρμιο: Αυτό καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του όγκου του σπόρου και είναι ένα απόθεμα θρεπτικών ουσιών και τροφής για το έμβρυο για να τραφεί στα αρχικά του στάδια ανάπτυξής του. Συνήθως αποτελείται κυρίως από άμυλο. Λέγεται και λευκωματίνη.
- Επισπέρμιο: Είναι το εξωτερικό στρώμα, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις είναι σκληρό και απομονώνει το έμβρυο και το ενδοσπέρμιο από θηρευτές και απειλές.
Μάθετε περισσότερα για τα μέρη του σπόρου και τις λειτουργίες τους με αυτό το άλλο άρθρο από την Green Ecologist.
Τύποι σπόρων
Υπάρχει ένα μεγάλος αριθμός τύπων σπόρων, ότι η σημερινή γεωργία έχει διαφοροποιηθεί ανάλογα με τις χρήσεις και τις χρησιμότητες της. Αυτά είναι μερικά από τα κύρια:
- Κρεόλες: Οι σπόροι κρεόλ είναι εκείνοι που έχουν προσαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, είτε με ανθρώπινη παρέμβαση είτε με φυσική επιλογή. Είναι χαρακτηριστικά της βιολογικής και παραδοσιακής γεωργίας.
- Ενισχυμένη: Όπως υποδηλώνει το όνομά τους, είναι σπόροι που έχουν υποστεί διαφορετικές διαδικασίες και τεχνικές επιλογής, όπως η ελεγχόμενη επικονίαση, για να βελτιστοποιήσουν ορισμένα δικά τους χαρακτηριστικά.
- Μωρό: Αυτά έχουν τροποποιηθεί έτσι ώστε το φυτό να μην αναπτύσσεται πλήρως, παράγοντας πιο τρυφερά και πιο γλυκά φυτά.
- Υβρίδια: Οι υβριδικοί σπόροι είναι αποτέλεσμα διασταύρωσης δύο διαφορετικών ποικιλιών. Συνήθως είναι πολύ δυνατά φυτά με μεγάλη ικανότητα παραγωγής και ανάπτυξης.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Σπόροι: ποια είναι και ποια είδη, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Βιολογία.
