Υπάρχουν πολλά ζώα που έχουν μεγάλη ομοιότητα και που μπορούμε εύκολα να τα μπερδέψουμε, κάτι που συμβαίνει ιδιαίτερα με τα έντομα, όπως οι μέλισσες, οι σφήκες και οι βομβίνοι. Όταν μας πλησιάζει ένα έντομο αυτού του τύπου που φτερουγίζει, τείνουμε να φοβόμαστε εύκολα, πιστεύοντας ότι έρχεται κατευθείαν να μας δαγκώσει αλλά, στην πραγματικότητα, πρόκειται για διαφορετικά έντομα και επίσης, αν και όποτε δαγκώνουν ή δαγκώνουν είναι για να αμυνθούν από αυτό που θεωρούν επίθεση ή εισβολή στο χώρο τους, κάποιοι είναι πιο επιθετικοί από άλλους. Αυτή είναι μόνο μία από τις διαφορές που έχουν, αφού είναι πολλές περισσότερες. Αν είστε περίεργοι να μάθετε το διαφορά μεταξύ μέλισσας, σφήκας και μέλισσας Μην σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο του Green Ecologist στο οποίο σας λέμε τα πάντα για αυτούς.
Φυσικές διαφορές μεταξύ μελισσών, σφηκών και βομβόρων
Οι περισσότερες διαφορές μεταξύ αυτών των εντόμων είναι φυσικές και είναι αυτές που μας βοηθούν περισσότερο να τα διακρίνουμε γρήγορα και, για αυτούς τους λόγους, είναι πολύ βολικό να τα γνωρίζουμε καλά. Έτσι, αν και υπάρχουν διάφορα είδη και υποείδη των τριών τύπων εντόμων και, ως εκ τούτου, μπορεί επίσης να υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες μεταξύ των ίδιων των άμεσα συγγενών ειδών, αυτά είναι τα κύριες φυσικές διαφορές μεταξύ μέλισσας, σφήκας και μέλισσας:
- Το χρώμα: Οι μέλισσες είναι καφέ και κίτρινες στο χρώμα και έχουν τρίχες, οι βομβίνοι έχουν απαλά μαλλιά με κίτρινες, πορτοκαλί, λευκές και σκούρες καφέ ή μαύρες ρίγες και τέλος, οι σφήκες είναι γενικά μαύρες ή σκούρες καφέ, με φωτεινές κίτρινες ρίγες και δεν έχουν σχεδόν καθόλου μαλλιά, και μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά ότι δεν έχουν καθόλου μαλλιά.
- Μαλλιά: Όπως έχουμε αναφέρει, οι σφήκες δύσκολα έχουν και οι μέλισσες και οι βομβίνοι το κάνουν. Επιπλέον, οι βομβίνοι έχουν πολύ περισσότερες τρίχες σε όλο τους το σώμα, κάτι που τους δίνει το πλεονέκτημα να αντιμετωπίζουν καλύτερα το κρύο, τον άνεμο, τη βροχή και άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα που τα άλλα δύο είδη εντόμων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν καλά.
- Το μέγεθος: το μέγεθος αυτών των εντόμων ποικίλλει επίσης. Συγκεκριμένα, οι μέλισσες έχουν μέγεθος βασίλισσες από 15 mm έως 20 mm, οι μέλισσες έχουν μέγεθος περίπου 20 mm και οι σφήκες μπορεί να διαφέρουν πολύ περισσότερο σε μέγεθος, που κυμαίνονται από 10 mm έως 35 mm, ανάλογα με το είδος.
- Το τσίμπημα και το δηλητήριο: Είναι γνωστό στους περισσότερους ότι οι μέλισσες πεθαίνουν όταν τσιμπούν, αλλά γιατί; Αυτό συμβαίνει λόγω του τύπου κεντρί που έχουν, καθώς είναι σταθερό και έχει γάντζους για να στερεώνεται καλά στο δέρμα του στόχου του δαγκώματος και δεν μπορούν να το ανασύρουν και να το αποθηκεύσουν. Επίσης, ο δηλητηριώδης αδένας που συνδέεται με το κεντρί συνδέεται άμεσα με τα έντερα σας. Αυτό δεν συμβαίνει σε μέλισσες και σφήκες, αφού οι πρώτες το έχουν σταθεροποιήσει αλλά δεν είναι συνδεδεμένο με τα έντερά τους και οι δεύτερες έχουν ένα λείο, αναδιπλούμενο κεντρί. Το δηλητήριο των βομβόρων και των μελισσών είναι μάλλον όξινο, ενώ των σφηκών είναι αλκαλικό.
Στην κύρια εικόνα του άρθρου μπορούμε να δούμε μια μέλισσα, ενώ η εικόνα κάτω από αυτές τις γραμμές είναι μια μέλισσα.
Διαφορά στο τσίμπημα μέλισσας, σφήκας και μέλισσας
Ένας άλλος τρόπος για να ξεχωρίσετε αυτά τα έντομα είναι να δείτε τον τρόπο που δαγκώνουν, από το βουητό που κάνουν όταν πλησιάζουν μέχρι τον τρόπο που δαγκώνουν και το αποτέλεσμα. Να ξεκινήσω, θόρυβο ή βουητό Αυτό που ακούμε όταν αιωρούνται κοντά μας είναι πολύ πιο δυνατό από αυτό των μελισσών από τις μέλισσες ή τις σφήκες, εκτός από την περίπτωση μεγάλων σφηκών που μπορεί επίσης να έχουν πολύ θορυβώδη βόμβο.
Όσο για το τσίμπημα, όπως έχουμε σχολιάσει στο παρελθόν, τα δηλητήρια είναι διαφορετικάΕπομένως, για την αντιμετώπιση των δαγκωμάτων, πρέπει να χρησιμοποιούνται αντίθετες ουσίες για την εξουδετέρωση του δηλητηρίου σε κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα, σε περίπτωση τσίμπημα μέλισσας που έχει όξινο δηλητήριο, θα χρησιμοποιήσουμε αλκαλικές ουσίες. Η μεγάλη διαφορά όταν τσιμπάνε είναι όταν τσιμπάνε οι μέλισσες αφήνουν το κεντρί και πεθαίνουν και τα άλλα δύο έντομα όχι? Αλλά υπάρχουν επίσης περισσότερα διαφορετικά πράγματα μεταξύ αυτών των εντόμων σχετικά με τον τρόπο δαγκώματος τους. Για παράδειγμα, οι πιο επιθετικές είναι οι σφήκες, αν και συνήθως δεν τσιμπούν αλλά συνήθως δαγκώνουν, και αν τσιμπήσουν, το κεντρί τους δεν μένει καρφωμένο. Το τσίμπημα μέλισσας είναι λιγότερο συχνό, γιατί σπάνια τσιμπάει αφού είναι πιο ήρεμο. Επιπλέον, πρέπει να σκεφτείτε ότι αυτά τα έντομα μας επιτίθενται μόνο όταν έχουν νιώσει εκφοβισμό ή απειλή από εμάς.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε μια σφήκα από κοντά.
Διαφορές στην κοινωνία των μελισσών, των σφηκών και των βομβόρων
Βρίσκουμε περισσότερες διαφορές στον τρόπο που ζουν αυτά τα έντομα. Για να ξεκινήσετε, οι μέλισσες και οι βομβίνοι ζουν πάντα στην κοινωνία ή στην ημικοινωνία, ενώ οι σφήκες μπορεί να είναι μοναχικές ή κοινωνικές, ανάλογα με το συγκεκριμένο είδος του. Οι σφήκες χρησιμοποιούν λάσπη για να φτιάξουν τα σμήνη τους και οι μέλισσες και οι βομβίνοι χρησιμοποιούν κερί για να χτίσουν τις κυψέλες τους. Επίσης, μόνο μερικά είδη μελισσών κάνουν μέλι, στην πραγματικότητα είναι γνωστές ως μέλισσες, ενώ τα άλλα δύο έντομα όχι.
Αυτά τα ζώα είναι μια από τις κύριες διαδρομές μέσω των οποίων επικονιάζουν φυτά, κάτι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη όπως τον ξέρουμε, συγκεκριμένα αυτό είναι ο ρόλος της μέλισσας και της μέλισσας Στη φύση. Μάλιστα, το πρώτο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από το δεύτερο, λόγω του ότι αντέχει σε πιο ακραίες συνθήκες, χάρη στο μεγαλύτερο μέγεθος και το μεγαλύτερο τρίχωμά του, και άρα γονιμοποιεί για μεγαλύτερες και μεγαλύτερες αποστάσεις. Ωστόσο, η λειτουργία των σφηκών είναι να είναι κυνηγοί ή αρπακτικά άλλων εντόμων.
Στην εικόνα βλέπουμε μια κηρήθρα.
Διαφορά στη διατροφή της μέλισσας, της σφήκας και της μέλισσας
Επιτέλους, άλλο ένα υπέροχο διαφορά μεταξύ μέλισσας, σφήκας και μέλισσας είναι ο τρόπος που τρέφονται. Οι σφήκες έχουν ισχυρά σαγόνια που χρησιμεύουν για να τρέφονται με άλλα έντομα, φύλλα και λουλούδια, δεν τρέφονται με νέκταρ όπως οι μέλισσες και οι βομβίνοι, αν και υπάρχουν ορισμένα είδη που τρώνε νέκταρ όταν είναι ενήλικες. Ενώ λοιπόν οι σφήκες είναι παμφάγες επειδή κυνηγούν κυρίως έντομα και τρώνε φυτά, οι μέλισσες και οι βομβίνοι τρέφονται πάντα με νέκταρ και επομένως έχουν προβοσκίδα ή προβοσκίδα για να ρουφήξουν το νέκταρ.
Επιπλέον, οι σφήκες όχι μόνο κυνηγούν έντομα για να τα φάνε, αλλά υπάρχουν κάποια είδη που τα κυνηγούν για να γεννήσουν τα αυγά τους σε αυτά και, ως εκ τούτου, στο στάδιο της προνύμφης είναι παρασιτικές.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Διαφορά μεταξύ μέλισσας, σφήκας και μέλισσας, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
