Είναι σύνηθες στην επιστήμη η ομαδοποίηση των ζώων σύμφωνα με ορισμένα χαρακτηριστικά προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο της ταξινόμησης και της μελέτης τους. Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι η αναπαραγωγή, σύμφωνα με την οποία τα ζώα ταξινομούνται σε ωοτόκα (ζώα που γεννούν αυγά), ζωοτόκα (τα μικρά αναπτύσσονται μέσα στη μητέρα) και, ως ενδιάμεση μορφή αναπαραγωγής μεταξύ αυτών των δύο, στα ωοτόκα (αναπτύσσουν αυγά στο εσωτερικό τους. η μητέρα). Στην περίπτωση των θηλαστικών μπορούμε να δούμε πολύ περίεργες περιπτώσεις. Επομένως, σε αυτό το άρθρο της Ecologista Verde αναρωτιόμαστε αν Τα θηλαστικά είναι ωοτόκα ή ζωοτόκα και απαντάμε εξηγώντας αυτό και πολλές περισσότερες λεπτομέρειες.
Τα θηλαστικά είναι ωοτόκα ή ζωοτόκα; - ορίστε η απάντηση
Όπως έχουμε αναφέρει και πριν, στα θηλαστικά υπάρχουν περιπτώσεις που μπορούν να θεωρηθούν η εξαίρεση στον κανόνα. Στην πραγματικότητα, τα βασικά είναι αυτά Τα θηλαστικά είναι ζωοτόκα, αφού η συντριπτική πλειοψηφία είναι, αλλά υπάρχει μια μικρή ομάδα που είναι ωοτόκα θηλαστικά ζώα, δηλαδή γεννούν αυγά και εκκολάπτονται από αυτά μετά την επώαση.
Ως εκ τούτου, η πιο σωστή απάντηση στο ερώτημα αν Τα θηλαστικά είναι ωοτόκα ή ζωοτόκα είναι αυτό είναι και των δύο τύπων αναπαραγωγής, κυρίως της δεύτερης αναφερόμενης μορφής και σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις της πρώτης. Παρακάτω τα εξηγούμε όλα αυτά αναλυτικότερα και με παραδείγματα.
Θηλαστικά ζώα που είναι ωοτόκα
ο ωοπαραγωγισμός Είναι ένα προγονικό και ελάχιστα εξελιγμένο χαρακτηριστικό μέσα στις μεθόδους αναπαραγωγής, άρα τα θηλαστικά είναι κυρίως ζωοτόκαΕίναι πιο εξελιγμένα ζώα από τα υπόλοιπα και έχουν εξελιχθεί με τη μορφή αναπαραγωγής. Η μόνη εξαίρεση σε αυτό είναι η ομάδα των τα μονότρεμα, που περιλαμβάνουν είδη πλατύποδα και την οικογένεια της έχιδνας. Τα μονότρεμα αντιπροσωπεύουν μια ομάδα από πολύ πρωτόγονα θηλαστικά και ότι διατηρούν ακόμη ορισμένα ερπετικά χαρακτηριστικά.
Ανάμεσα σε χαρακτηριστικά των ωοτόκων θηλαστικών ζώων είναι έτσι:
- Δεν έχουν στήθη ή θηλές (τα μικρά τους τρέφονται μέσω των πόρων του δέρματος της μητέρας τους).
- Είναι πρακτικά τυφλοί και κωφοί, αν και έχουν μάτια και αυτιά. Έχουν ηλεκτρουποδοχείς στο ρύγχος τους.
- Κατοικούν μόνο στην Τασμανία, τη Νέα Γουινέα και την Αυστραλία.
- Είναι σε θέση να ζήσουν σε αιχμαλωσία έως και 50 χρόνια.
- Οι αρσενικοί πλατύπους μπορεί να είναι δηλητηριώδεις.
Τι είναι ο ζωοτροφός και τα χαρακτηριστικά του
Στο ζωοτόκα ζώα, τα μικρά αναπτύσσονται μέσα στο σώμα της μητέρας και Τα μικρά τους γεννιούνται ζωντανά απευθείας από τη μητέρα, ανάλογα με τη μητέρα του για να επιβιώσει μέχρι την πλήρη ανάπτυξη. Η προέλευση της λέξης ζωοτόκος είναι στα λατινικά viviparus, ένας όρος που αναφέρεται στα χαρακτηριστικά κύησης και γέννησης των νέων.
Παρόντα ζωοτόκα θηλαστικά ζώα 2 χαρακτηριστικά κύριος:
Σεξουαλική αναπαραγωγή
Οι απόγονοι αναπτύσσονται ως έμβρυα μέσα στο σώμα της μητέρας τους, γι' αυτό είναι απαραίτητο οι γονείς τους να υποβληθούν σε εσωτερική γονιμοποίηση, η οποία απαιτεί σύζευξη ή σεξουαλικές συναντήσεις με το αντίθετο φύλο.
Τα ζωοτόκα ζώα είναι συνήθως πολυγαμικά (με ορισμένες εξαιρέσεις), επιλέγοντας τους συντρόφους τους με προσοχή. Ο λόγος είναι η εξασφάλιση του καλύτερου δυνατού γενετικού φορτίου για τους απογόνους τους και, ως εκ τούτου, η μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης.
Περίοδο κυοφορίας
Μετά τη γονιμοποίηση, αρχίζει μια χρονική περίοδος κατά την οποία το θηλυκό μεταφέρει το έμβρυο μέσα του και κατά τη διάρκεια του οποίου αναπτύσσει τις απαραίτητες δομές για να επιβιώσει. Αυτή η χρονική περίοδος που ονομάζεται περίοδος κύησης ποικίλλει ως προς τη διάρκειά της ανάλογα με το είδος, την πολυπλοκότητα των συστημάτων του σώματος, το μέγεθος του σώματός τους ή την ανάπτυξη που απαιτείται για τη γέννηση. Έτσι, έχουμε τους 21 ή 22 μήνες των ελεφάντων μέχρι τους 9 μήνες περίπου της κύησης, μέχρι να έρθει ο τοκετός. Ο αριθμός των απογόνων ανά είδος ποικίλλει επίσης πολύ.
Ζωοτόκοι τύποι και παραδείγματα ζώων
Σύμφωνα με την ανάγκη των μικρών τους να τρέφονται ή όχι μέσω του πλακούντα, τα ζωοτόκα θηλαστικά χωρίζονται σε:
Πλακούντιος ζωοτόκος
Εκείνα τα ζώα στα οποία οι απόγονοι χρειάζονται έναν πλακούντα που τους συνδέει με τη μητέρα τους και τους παρέχει το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή τους. Ο πλακούντας είναι μια εξαιρετικά εξελιγμένη δομή, επομένως αυτός ο τύπος ζωοτροφίας βρίσκεται μόνο σε ιδιαίτερα εξελιγμένα είδη, όπως ο άνθρωπος.
Τα ζωοτόκα πλακούντα έχουν την προέλευσή τους πριν από περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια κατά τη διάρκεια του Ανώτερου Ιουρασικού και περιλαμβάνουν περίπου 5.100 γνωστά είδη. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τους, είναι είδη μεγάλου μεγέθους, αργής αναπαραγωγής, μεγάλης διάρκειας ζωής και μεγάλου εγκεφάλου. Στη διατροφή τους μπορεί να είναι σαρκοφάγα, φυτοφάγα ή παμφάγα.
Ζωοτόκα μαρσιποφόρα
ο ζωοτόκα μαρσιποφόρα ζώα δεν είναι τόσο εξελιγμένα όσο οι πλακούντες. Επειδή αυτά τα ζώα δεν διαθέτουν πλακούντα, τα μικρά τους γεννιούνται υπανάπτυκτα και πρέπει να περάσουν από τη γούνα της κοιλιακής περιοχής της μητέρας τους μέχρι να φτάσουν το πουγκί, που είναι μια δομή σε σχήμα σακούλας που βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας, η οποία τους παρέχει προστασία, ζεστασιά και άφθονη ποσότητα γάλακτος, που τους επιτρέπει να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους.
Επί του παρόντος, περίπου 270 είδη μαρσιποφόρων είναι γνωστά στον κόσμο, εκ των οποίων τα 70 κατοικούν στην Αμερική και τα 200 στην Αυστραλία. Πιστεύεται ότι αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο του Κάτω Κρητιδικού από τα πρώιμα παντοθέρια. Ανάμεσα στα μαρσιποφόρα βρίσκουμε κοάλα, καγκουρό, οπόσουμ ή διαβόλους της Τασμανίας.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για αυτά σε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σχετικά με τα μαρσιποφόρα ζώα και παραδείγματα.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Τα θηλαστικά είναι ωοτόκα ή ζωοτόκα;, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία μας με τα Ζώα Περιέργεια.
