Ακούς όλο και περισσότερα για τα διαγονιδιακά τρόφιμα και τη διάδοση τους σε μεγάλο μέρος της τροφικής αλυσίδας (τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το ζωικό κεφάλαιο). Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν ένα είδος φαγητού που πολλοί άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν σωστά όταν πρόκειται να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις, όπως τι είναι ή πώς φτιάχνονται;
Σε μεγάλο βαθμό, το πρόβλημα προκύπτει γιατί η εμφάνιση και η γεύση τους δεν διαφέρουν πολύ από τα φυσικά τρόφιμα και κατά συνέπεια, αν δεν το λέει η επισήμανση, δύσκολα βρίσκουμε διαφορές μεταξύ τους. Αν θέλετε να μάθετε λίγα περισσότερα για το πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των διαγονιδιακών τροφίμων, τι πραγματικά είναι και τι επιπτώσεις έχουν στην υγεία όσων τα καταναλώνουν, συνεχίστε να διαβάζετε Ecologist Verde και θα σας τα πούμε.
Τι είναι τα διαγονιδιακά τρόφιμα
Τι είναι το «διαγονιδιακό»; Τι σημαίνει να είναι ένα φαγητό; Λοιπόν, πριν από αυτές τις αμφιβολίες και πριν προχωρήσουμε σε ζητήματα πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων, θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι τα διαγονιδιακά τρόφιμα, που ονομάζονται επίσης γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, είναι τροφές που έχουν τροποποιημένο DNA στο πρώτο του στάδιο να ευνοήσει κάποια χαρακτηριστικά ή άλλα κατά την ανάπτυξη. Αυτό γίνεται με το συνδυασμό DNA από δύο διαφορετικά είδη, το ένα θα είναι η τροφή που θα τροποποιηθεί και το άλλο θα είναι αυτό που θα «δωρίσει» τα γονίδια που πρόκειται να μεταφερθούν στο πρώτο, το οποίο θα ονομάζεται διαγονίδια. .
Η διαδικασία με την οποία πραγματοποιείται πραγματοποιείται στο εργαστήριο μέσω γενετικής μηχανικής. Αν πάρουμε η ντομάτα ως παράδειγμα διαγονιδιακής τροφής, η συνοπτική διαδικασία θα είναι η εξής:
- Θα εξαγόταν ο πυρήνας ενός κυττάρου τομάτας, από όπου θα εξάγονταν τα χρωμοσώματα μέσα στον πυρήνα (που είναι ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται το DNA) και, τέλος, θα ληφθεί το αρχικό DNA της τομάτας.
- Επιπλέον, αυτή η ίδια διαδικασία θα γινόταν με ένα φυτό που θα ήταν ο δότης του διαγονιδιακού DNA (για παράδειγμα, ένας κάκτος, που αντέχει πολύ καλά στην ξηρασία).
- Στη συνέχεια θα επιλέγονταν τα γονίδια του κάκτου που τον κάνουν να αντέχει την απουσία βροχής, θα κόβονταν και θα απομονώνονταν (θα είχαμε ήδη τα διαγονίδια).
- Στη συνέχεια, θα κοπεί το DNA της αρχικής ντομάτας και, σε αυτήν την τρύπα, θα εισαχθούν τα διαγονίδια του κάκτου, τα οποία τον καθιστούν καλά ανθεκτικό στην ξηρασία. Όλα τα μέρη θα ενώνονταν και το αποτέλεσμα θα ήταν μια ντομάτα που αντιστέκεται πολύ καλά στην έλλειψη νερού.
- Τέλος, αυτό το διαγονιδιακό DNA τομάτας θα εισαχθεί σε έναν αρχικό σπόρο τομάτας από τον οποίο είχε προηγουμένως αφαιρεθεί το αρχικό DNA και, με τη φύτευση αυτού του σπόρου, το αποτέλεσμα θα ήταν ένα διαγονιδιακό φυτό ντομάτας που είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στην έλλειψη νερού.
Αυτή η τεχνική έχει συγκεκριμένες χρήσεις, στόχος της δημιουργίας γενετικά τροποποιημένων τροφίμων είναι να παρασκευάζονται τρόφιμα που παρουσιάζουν περισσότερα πλεονεκτήματα από τα αρχικά, όπως, στην περίπτωση της ντομάτας, μια ποικιλία ανθεκτική στην ξηρασία. Αλλά, θεωρητικά τουλάχιστον, οι εφαρμογές είναι πολύ πιο ποικίλες, από τη δημιουργία τρόφιμα ανθεκτικά στην ξηρασία ή τα παράσιτα, για να δημιουργήσω πολύ πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες τροφές, με μεγαλύτερη παρουσία θρεπτικών συστατικών ή ακόμα και με θρεπτικά συστατικά που δεν υπήρχαν στην αρχική τους έκδοση.
Πώς να καταλάβετε εάν ένα τρόφιμο είναι διαγονιδιακό
Ο μόνος τρόπος να γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα είναι μέσω των πληροφοριών που προσφέρει ο παραγωγός, δηλαδή πρέπει να είναι διαβάστε την ετικέτα. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, λόγω της αμφίβολης φήμης των διαγονιδιακών τροφίμων, οι παραγωγοί δεν προσθέτουν αυτές τις πληροφορίες με δική τους βούληση, αλλά το κάνουν μέσω της νομοθεσίας που έχουν δημιουργήσει οι αρμόδιες αρχές ειδικά για αυτές τις περιπτώσεις. Με άλλα λόγια, εάν ο νόμος είναι απαιτητικός και διασφαλίζει την ελευθερία επιλογής των καταναλωτών, τα διαγονιδιακά τρόφιμα πρέπει να αναφέρουν ότι βρίσκονται στην ετικέτα. Ενώ, στην περίπτωση χαλαρών νόμων που περιορίζουν την ελευθερία επιλογής των καταναλωτών, μπορεί να φαίνεται «μεταμφιεσμένο» με ευφημισμούς ή απλώς να μην εμφανίζεται πουθενά στην ετικέτα.
Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα τρόφιμα που περιέχουν περισσότερο από 0,9% διαγονιδιακά πρέπει να το αναφέρουν στην ετικέτα. Αυτό θα πρέπει να εμφανίζεται χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως "Γενετικά τροποποιημένα", "τροποποιημένα τρόφιμα" ή απλά προσθέτοντας το επίθετο "τροποποιημένο" μετά από ένα από τα συστατικά που εμφανίζονται στην ετικέτα.
Σε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σας λέμε περισσότερα για το Τι είναι τα διαγονιδιακά τρόφιμα με μια λίστα παραδειγμάτων.
Πλεονεκτήματα των διαγονιδιακών τροφίμων
Τα τρόφιμα ΓΤΟ εγείρουν αμφιβολίες και, πράγματι, υπάρχει έντονη συζήτηση μεταξύ των επικριτών και των υπερασπιστών τους. ο κύρια πλεονεκτήματα των διαγονιδιακών τροφίμων υπάρχουν αρκετά:
Αύξηση της παραγωγής τροφίμων
Ένα από τα οφέλη των ΓΤΟ τροφίμων είναι ότι είναι αποτελεσματικότερο από παραγωγικούς όρους. Αν σκεφτούμε ένα στρέμμα καλλιέργειας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι περιορισμένος χώρος παραγωγής. Ωστόσο, με τη χρήση διαγονιδιακών τροφίμων, η παραγωγή μπορεί να αυξηθεί χωρίς την ανάγκη επέκτασης της καλλιεργητικής περιοχής, η οποία όχι μόνο θα αποφέρει οφέλη στον αγρότη έχοντας μεγαλύτερη σοδειά από ποσοτική άποψη, αλλά θα μειώσει επίσης την ανάγκη κατανομής περισσότερων από το έδαφος στη γεωργική δραστηριότητα.
Δυνατότητα επίλυσης της πείνας στον κόσμο
Επιπλέον, αυξάνοντας την παραγωγή και έχοντας πιο ανθεκτικά τρόφιμα, τα προβλήματα της πείνας και της πείνας θα μπορούσαν να λυθούν σε ορισμένες περιοχές όπου ο υποσιτισμός αποτελεί πραγματική κοινωνική έκτακτη ανάγκη, για παράδειγμα ορισμένες περιοχές της Αφρικής.
Εάν θέλετε να βοηθήσετε συνεισφέροντας το δικό σας κομμάτι στην επίλυση αυτού του προβλήματος, ένας από τους καλύτερους τρόπους είναι να ξεκινήσετε μη σπαταλώντας φαγητό. Στο Green Ecologist, σας δείχνουμε πληροφορίες σχετικά με τη σπατάλη τροφίμων: αιτίες, συνέπειες και πώς να την αποφύγετε.
Μπορεί να τροποποιηθεί για τη βελτίωση της υγείας
Από την άλλη πλευρά, θεωρητικά τουλάχιστον, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα θα μπορούσαν να σχεδιαστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνουν τα θρεπτικά συστατικά τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα ήταν τρόφιμα που θα προάγουν την υγεία των καταναλωτών, για παράδειγμα, η παρασκευή ενός λαχανικού να έχει μεγαλύτερη ποσότητα και ποιότητα βιταμινών ή η παρασκευή, για παράδειγμα, τροφών ζωικής προέλευσης και που είναι ανθυγιεινές λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά (για παράδειγμα, χοιρινό) παράγωγα σε «φυσικό» υγιή λιπαρά όπως τα ωμέγα-3.
Μειονεκτήματα των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων
Ωστόσο, δεδομένων των ελκυστικών πλεονεκτημάτων των διαγονιδιακών τροφίμων, πρέπει να μιλήσουμε και για τα μειονεκτήματα. Έτσι, μεταξύ των μειονεκτήματα των διαγονιδιακών τροφίμων βρίσκουμε τα εξής:
Πιθανές αρνητικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία
Το κύριο μειονέκτημα της χρήσης αυτών των τροφών είναι η αληθινή και πλήρης άγνοια σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του. Το πρόβλημα με αυτά τα τρόφιμα είναι ότι, με τον ίδιο τρόπο που τροποποιούνται μια σειρά από χαρακτηριστικά με τη χρήση διαγονιδίων, είναι πιθανό να τροποποιηθούν και άλλα στοιχεία που είχαν μετρηθεί στην αρχή. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση της μεγάλης δύναμης που έχουν ορισμένα γονίδια.
Αυτό σημαίνει ότι, με τον ίδιο τρόπο που η αλλαγή ενός γονιδίου σε μια ντομάτα μπορεί να την κάνει πιο ανθεκτική στην ξηρασία, μπορεί επίσης να την κάνει να χάσει μέρος της συγκέντρωσης θρεπτικών συστατικών της, να παράγει συγκεκριμένα ένζυμα που προάγουν τη συσσώρευση υγρών κ.λπ.
Πιθανή σχέση με την ανάπτυξη ασθενειών
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα διαγονιδιακά τρόφιμα πρέπει πάντα να φέρουν αυτό το είδος «παράπλευρης βλάβης», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι δεν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό η τροποποίηση συγκεκριμένων γονιδίων επηρεάζει μόνο ορισμένα χαρακτηριστικά του εν λόγω τροφίμου. Επιπλέον, επί του παρόντος, υπάρχουν όλο και περισσότερες φωνές από το επιστημονικό περιβάλλον που επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της κατανάλωσης διαγονιδιακών τροφίμων και της ανάπτυξης αλλεργίες, δυσανεξίες και αυτοάνοσα νοσήματα στην περίπτωση των ανθρώπων, κάτι που θα επιβεβαίωνε ότι οι δευτερογενείς επιπτώσεις της κατανάλωσης διαγονιδιακών τροφίμων αποτελούν ένα πεδίο που εξακολουθεί να είναι πέρα από τον έλεγχό μας.
Εισβολή στο οικοσύστημα
Από την άλλη, πέρα από τις ταλαιπωρίες που σχετίζονται με την υγεία, υπάρχει ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που παρουσιάζει η χρήση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων και αυτό είναι η σχέση της με τις φυσικές τροφές. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αναπαράγονται χωρίς έλεγχο από τον αγρότη, αφού εισβάλλουν στα υπόλοιπα οικοσυστήματα και, όντας πιο ανθεκτικά, καταλήγουν να εξαφανίζουν το αρχικό είδος.
Ορισμένες εταιρείες παραγωγής γενετικά τροποποιημένων τροφίμων προσπάθησαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα αποστειρώνοντας τα προϊόντα τους. Ωστόσο, η πραγματικότητα σήμερα είναι ότι δεν είναι ξεκάθαρο πώς αυτά τα διαγονιδιακά τρόφιμα αλληλεπιδρούν με τα αρχικά είδη τροφίμων, καθώς δεν είναι όλα τα διαγονιδιακά τρόφιμα στείρα και από τη στιγμή που «γενετική μόλυνση» μεταξύ των ειδών δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των διαγονιδιακών τροφίμων, σας συνιστούμε να εισαγάγετε την κατηγορία ΓΤΟ μας.
