Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Το να μιλάς για τη Μαδαγασκάρη σημαίνει να μιλάς για βιοποικιλότητα, για απίστευτα ζώα που πριν από περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια άρχισαν να εξελίσσονται και να διαφοροποιούνται σε διάφορα μέρη αυτού του υπέροχου νησιού στη νοτιοανατολική Αφρική. Το νησί φιλοξενεί Το 5% όλων των ειδών πανίδας και χλωρίδας στον κόσμο, εκ των οποίων το 70% είναι ενδημικά, δηλαδή μόνο και αποκλειστικά μπορούμε να τα βρούμε στη φύση σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη.
Επί του παρόντος, διαθέτει περισσότερα από πενήντα φυσικά καταφύγια και εθνικά πάρκα, φιλοξενώντας μια απίστευτη ποσότητα άγριας ζωής. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο του Green Ecologist για να μάθετε λίγα περισσότερα για μερικά από τα πιο εκπληκτικά ενδημικά ζώα της Μαδαγασκάρης.
Λεμούριοι
Προς το παρόν, μέσα στους λεμούριους (Superfamily Lemuroidea) βρίσκουμε 101 είδη και υποείδη που ζουν σχεδόν σε κάθε βιότοπο σε όλο το νησί. Έχουν πάρει το όνομά τους λεμούριοι, φαντάσματα της ρωμαϊκής μυθολογίας, λόγω των ιδιαίτερων φωνημάτων που εκπέμπουν, των λαμπερών και στρογγυλών ματιών τους και των νυχτερινών συνηθειών ορισμένων από τα είδη τους.
Τύποι λεμούριων της Μαδαγασκάρης
Μεταξύ των πιο γνωστών λεμούριων, βρίσκουμε:
- Λεμούριος ποντικού
- Ναι Ναι
- Ίντρι
- Σήφακα Βερρό
- Λεμούριος μπαμπού
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει αυτό το άλλο άρθρο για τους Λεμούριους, που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, μια θλιβερή πραγματικότητα.
Λεμούριος ποντικού
Μέτρο λεμούριοι ποντικών (Genus Microcebus), συμπεριλαμβανομένης της ουράς, λιγότερο από 27 εκατοστά και ζυγίζουν περίπου 30 γραμμάρια, χαρακτηριστικό που τα κάνει τα μικρότερα πρωτεύοντα στον κόσμο. Είναι νυκτόβια και τρέφονται με έντομα, μικρά σπονδυλωτά, φρούτα και λουλούδια. Είναι γνωστοί για το ουρλιαχτό και τη φρενήρη δραστηριότητά τους.
Ναι Ναι
The Aye-Aye (Daubentonia madagascariensis) είναι πλάσματα με παράξενη όψη, με αυτιά που γυρίζουν ανεξάρτητα και συνεχώς μεγαλώνουν δόντια. Είναι μοναχικός λεμούριος και το μεγαλύτερο νυκτόβιο πρωτεύον στον κόσμο.
Ίντρι
Λεμούριοι Indri (Ίντρι ίντρι) είναι αυτή τη στιγμή οι μεγαλύτεροι λεμούριοι Τι μπορούμε να βρούμε. Οι ενήλικες έχουν διαστάσεις μεταξύ 57 και 70 εκατοστών σε μήκος και βάρος από 7 έως 10 κιλά. Έχουν κοντή ουρά αλλά μακριά άκρα και δάχτυλα (μερικώς δικτυωτά, για να εξασφαλίζεται καλύτερο κράτημα), με τα οποία κινούνται εύκολα πάνω από τα δέντρα. Έχουν ένα πυκνό ασπρόμαυρο παλτό.
Σήφακα Βερρό
ο λεμούριος του Verreaux Sifaka (Propithecus verriauxi) είναι γνωστό για το χαρακτηριστικά χορούς. Όταν κινούνται, το κάνουν μόνο στα πίσω άκρα τους, διατηρώντας τα μπροστινά άκρα ψηλά. Κατοικούν στα ξερά δέντρα της δυτικής και νοτιοανατολικής Μαδαγασκάρης, τρέφονται με φύλλα, καρπούς και λουλούδια. Η γούνα τους είναι πορτοκαλί, άσπρο και μαύρο.
Λεμούριος μπαμπού
Οι λεμούριοι του γένους Hapalemur είναι κοινώς γνωστοί ως λεμούριοι μπαμπού, καθώς η διατροφή τους βασίζεται κυρίως σε αυτό το φυτό. Χαρακτηρίζονται από τη γκρι-καφέ γούνα τους. Ζυγίζουν μέχρι δυόμισι κιλά και μετράνε μεταξύ τους Μήκος 26 και 46 εκατοστά, υπολογίζοντας επίσης σε μια μακριά ουρά του ίδιου περίπου μήκους.
Άλλα ενδημικά θηλαστικά της Μαδαγασκάρης
Άλλα από τα πιο εντυπωσιακά ενδημικά θηλαστικά της Μαδαγασκάρης είναι:
- Ο λάκκος (Cryptoprocta ferox): Είναι το μεγαλύτερο αυτοφυές σαρκοφάγο στη Μαδαγασκάρη. Έχει ένα κοντό κοκκινωπό τρίχωμα, με νύχια που του επιτρέπουν να πηδά από το ένα δέντρο στο άλλο. Έχει νυχτερινές συνήθειες και τρέφεται με λεμούριους και πουλιά που μερικές φορές κυνηγάει εν πτήσει. Είναι μοναχικά και εδαφικά ζώα.
- Νυχτερίδες Μαδαγασκάρης: βρήκαμε και μια ομάδα νυχτερίδων ενδημικά του νησιού. Είναι του γένους Myzodopa, με βεντούζες στα πόδια ως μορφολογικό χαρακτηριστικό προς ανάδειξη.
Ενδημικά ερπετά της Μαδαγασκάρης
Από τα πέντε ενδημικά είδη χελώνας της Μαδαγασκάρης ξεχωρίζει η ακτινοβολούμενη χελώνα (Astrochelys radiata). Θεωρείται μια από τις πιο όμορφες χελώνες στον κόσμο, με το καβούκι της να επισημαίνεται εξαιρετικά με κίτρινες γραμμές. Ζει σε άνυδρες και ξηρές περιοχές με αγκαθωτούς θάμνους.
- Το σατανικό γκέκο με φυλλοουρά (Ουροπλάτος φανταστικός): δεν περνάει απαρατήρητο ανάμεσα στην πανίδα του νησιού. Είναι δενδρώδες είδος των τροπικών δασών της Μαδαγασκάρης. Η ουρά του, πεπλατυσμένη και με την εμφάνιση ενός φύλλου που αποσυντίθεται, του επιτρέπει τη βέλτιστη μίμηση.
- Ο γιγάντιος χαμαιλέοντας της Μαδαγασκάρης (Furcifer oustaleti): είναι το μακρύτερο είδος χαμαιλέοντα του νησιού, που φτάνει τα 68,5 εκατοστά. Τρέφεται με έντομα, πουλιά, ακόμη και με μικρά θηλαστικά.
- Το αγκαθωτό ιγκουάνα (γένος Oplurus): έχει μια σκούρα καφέ ή μαύρη λωρίδα γύρω από το λαιμό του και μια ορατή κηλίδα στην κορυφή του κεφαλιού του, που είναι τοπικά γνωστή ως ιγκουάνα με τρία μάτια.
- Ο βόα της Μαδαγασκάρης (Acrantophis madagascariensis): κατανέμεται κατά το κέντρο, βορειοδυτικά του νησιού. Δεν είναι δηλητηριώδες και μπορεί να φτάσει τα 3 μέτρα. Τρέφεται με μικρά θηλαστικά και πουλιά.
Ενδημικά πουλιά της Μαδαγασκάρης
Μέσα στην ομάδα των πτηνών είναι πιο δύσκολο να βρεθούν ενδημικά είδη, λόγω των συνεχών μεταναστεύσεων αυτών των ζώων. Ωστόσο, δύο είδη φωτεινών χρωμάτων ξεχωρίζουν:
- Το μαδαγασκιανό porrón (Aythya innotatata): είναι η μοναδική καταδυτική πάπια στο νησί. Έχει μήκος περίπου 46 εκατοστά και το φτέρωμά του είναι κυρίως καφέ με λευκή κοιλιά. ενώ τα πόδια και το ράμφος του είναι γκρι.
- Ο Μπλε Γερανός (Coua caerulea): κατανέμεται από τις ζούγκλες της βορειοδυτικής και της ανατολικής Μαδαγασκάρης. Έχει βαθύ μπλε χρώμα.
Τώρα που γνωρίζετε τα ενδημικά ζώα της Μαδαγασκάρης, μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σχετικά με το Τι ζώα ζουν στο τροπικό δάσος.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Ενδημικά ζώα της Μαδαγασκάρης, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
Βιβλιογραφία- N. Garbutt (1999). Θηλαστικά της Μαδαγασκάρης. Βιβλιοθήκη της Μαδαγασκάρης.
- R. Mittermeier, J. Ganzhorn et al. (2008). Η ποικιλομορφία των λεμούριων στη Μαδαγασκάρη. International Journal of Πρωτιματολογία. 29: 1607-1650.
- The Natural History of Madagascar (2003). Βιβλιοθήκη της Μαδαγασκάρης.
- Το ενημερωτικό δελτίο του τμήματος της Μαδαγασκάρης της Ομάδας Ειδικών Πρωτευόντων IUCN SSC (2022). Lemur News, Τόμος 21: 12-44.
