Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Οι ωκεανοί αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 70% της επιφάνειας της γης και φιλοξενούν το 97% του νερού που υπάρχει στον πλανήτη. Λόγω του μεγάλου όγκου που καταλαμβάνουν, περίπου το 99% του συνολικού όγκου της γης, αυτές οι μεγάλες μάζες αλμυρού νερού αντιπροσωπεύουν το σπίτι χιλιάδων ειδών φυτών, ζώων, βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών, καθώς και μια σημαντική πηγή φυσικών πόρων (ενέργεια , τρόφιμα, μέταλλα κ.λπ.). Δυστυχώς, ο άνθρωπος έχει βρει έναν άλλο τρόπο να εκμεταλλευτεί αυτούς τους απέραντους υδάτινους χώρους, να τους μετατρέψει στους νέους ανθρώπινους χώρους υγειονομικής ταφής που μεταφράζεται σε ρύπανση των ωκεανών.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για το τι είναι θαλάσσια ρύπανση, αιτίες και συνέπειές της Σε αυτό το άρθρο του Green Ecologist θα σας το εξηγήσουμε αναλυτικά.
Τι είναι η θαλάσσια ρύπανση
Η θαλάσσια ρύπανση είναι αποτέλεσμα ρύπανση των ωκεανών. Μέχρι τη δεκαετία του '70 υπήρχε η λαϊκή πεποίθηση ότι λόγω της μεγάλης ποσότητας νερού στους ωκεανούς, είχε την ικανότητα να αραιώνει όλα τα Ρύποι χωρίς να δημιουργεί συνέπειες στη μέση. Κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων, κάθε είδους χημικά πετάχτηκαν στις θάλασσες, λυμάτων καμία επεξεργασία, ακόμη και ραδιενεργά απόβλητα, με την ελπίδα ότι θα εξαφανιστούν στο απέραντο γαλάζιο.
Ωστόσο, όχι μόνο αραιωμένοι, αυτοί οι ρύποι έχουν συσσωρευτεί τόσο στο νερό όσο και στις τροφικές αλυσίδες και, επιπλέον, έχουν καταφέρει να διανεμηθούν σε όλο τον πλανήτη, φτάνοντας σε μέρη όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν είναι τόσο παρούσα, όπως η τάφρο Μαριάνα. ή την Ανταρκτική.
Για το λόγο αυτό, γιορτάζουμε εδώ και καιρό την Παγκόσμια Ημέρα Θαλασσών για να ευαισθητοποιήσουμε το πρόβλημα και να βοηθήσουμε στη βελτίωση της κατάστασης.
Αιτίες θαλάσσιας ρύπανσης
ο αιτίες ρύπανσης των ωκεανών και των θαλασσών ή θαλάσσια ρύπανση είναι ποικίλες και πολυάριθμες. Αυτά που προκαλούν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στα αλμυρά ή θαλάσσια οικοσυστήματα παρατίθενται παρακάτω:
Φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα
Αν και χρησιμοποιούνται κυρίως στην ξηρά, μπορούν να φτάσουν στις θάλασσες μέσω ποταμών και υπόγειων υδάτων. Μπορούν να μειώσουν τους πληθυσμούς του φυτοπλαγκτού, των φυκιών και των θαλάσσιων φυτών προκαλώντας μείωση του διαλυμένου οξυγόνου στο νερό. Επιπλέον, μπορούν να βιοσυσσωρεύονται στους ιστούς και να ανεβαίνουν στην τροφική αλυσίδα, καθώς και να προκαλέσουν αλλοιώσεις στη συμπεριφορά και την αναπαραγωγή και να προκαλέσουν βλάβες στο ανοσοποιητικό, ενδοκρινικό και νευρολογικό σύστημα ζώων (καρκινοειδή, ψάρια, θηλαστικά, πτηνά).
Λιπάσματα και απορρυπαντικά
Και τα δύο προκαλούν τον εμπλουτισμό των θρεπτικών συστατικών στα νερά (ευτροφισμός), αφού αποτελούνται κυρίως από άζωτο (λιπάσματα) και φώσφορο (λιπάσματα και απορρυπαντικά). Όταν αυτά φτάνουν στις υδάτινες μάζες, τα φύκια που ζουν σε αυτά αρχίζουν να αναπτύσσονται και σχηματίζουν ένα στρώμα βιομάζας που εμποδίζει την είσοδο του ηλιακού φωτός και την ανανέωση του οξυγόνου και ως εκ τούτου καθιστά αδύνατη τη ζωή σε αυτές τις ευτροφισμένες περιοχές.
Χημικά προϊόντα
Όλα τα είδη χημικών μπορούν να βρεθούν στον ωκεανό ως αποτέλεσμα σκόπιμων διαρροών ή μεταφοράς από ηπείρους και ακτές. Αυτό το φάσμα εκτείνεται από τα βαρέα μέταλλα και τα ραδιενεργά απόβλητα από τις βιομηχανίες έως τα φάρμακα, τα φάρμακα και τις ορμόνες, μεταξύ άλλων. Τα αποτελέσματα αυτών των ουσιών είναι ο θάνατος από δηλητηρίαση στις πιο ακραίες περιπτώσεις, η εμφάνιση δυσπλασιών, οι διαφορετικές μεταβολικές και συμπεριφορικές διαταραχές και η βιοσυσσώρευση στην τροφική αλυσίδα, που μπορεί να μας φτάσει ξανά.
Υδρογονάνθρακες
Φτάνουν στον ωκεανό μέσω απορρίψεων, αποστράγγισης ηπειρωτικών υδάτων ή με άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες (αλιευτικά, μηχανοκίνητα, κρουαζιερόπλοια κ.λπ.). Όταν συμβαίνει μια πετρελαιοκηλίδα, ζώα (ψάρια, πουλιά) πεθαίνουν ασφυξιογόνα, εμποδίζει επίσης την είσοδο του ηλιακού φωτός και τα συστατικά από την αποσύνθεσή του μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και τη φυσιολογία των οργανισμών.
λυμάτων
Σε πολλές περιπτώσεις, τα λύματα από πόλεις και βιομηχανίες απορρίπτονται χωρίς κανέναν έλεγχο. Αυτό ευνοεί τον ευτροφισμό λόγω του εμπλουτισμού των νερών με οργανική ουσία και θρεπτικά συστατικά, καθώς και την είσοδο χημικών, ακόμη και μικροοργανισμών και παρασίτων, αποσταθεροποιώντας τις υδρόβιες κοινότητες και αυξάνοντας το επίπεδο τοξικότητας του νερού.
Πλαστικά και μικροπλαστικά
Ένα από τα πιο ρυπογόνα στοιχεία στον πλανήτη. Τα πλαστικά μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς, δυσπλασίες και ακρωτηριασμούς στα ζώα όταν πιαστούν σε κάποιο μέρος του σώματος. Τα μεγάλα πλαστικά (σακούλες, καλαμάκια, μπουκάλια) θεωρούνται εσφαλμένα ως τροφή από τα ζώα. Η κατάποσή του προκαλεί απόφραξη της αναπνευστικής οδού και μπορεί να πεθάνει από ασφυξία, σε άλλες περιπτώσεις μπλέκονται στο στομάχι και τα έντερα και έτσι το ζώο καταλήγει να πεθαίνει αδυνατώντας να τα ταΐσει ή να τα διώξει.
Μικροπλαστικά (πλαστικά μικρότερα από 5 χιλιοστά) όπως μπούκλες (πρώτες ύλες για την κατασκευή πλαστικών), γκλίτερ, καλλυντικά μικροσφαιρίδια και άλλα μικρά πλαστικά θραύσματα έχουν βρεθεί στο πεπτικό σύστημα ψαριών, πτηνών και ακόμη και ανθρώπων ως αποτέλεσμα της κίνησης αυτών. από την τροφική αλυσίδα. Αλλά το πρόβλημα των πλαστικών προχωρά πολύ περισσότερο, καθώς είναι οργανικές ενώσεις που είναι ικανές να απορροφούν τοξίνες από το περιβάλλον, έτσι ώστε μόλις καταποθούν συσσωρεύονται στους ιστούς και μετακινούνται μέσω της τροφικής αλυσίδας.
Δίκτυα φάντασμα
Είναι εκείνα τα δίχτυα που χάνονται ή πετιούνται στη θάλασσα. Όταν αφήνονται παρασυρμένα, ζώα όπως οι χελώνες, τα πουλιά, τα δελφίνια και οι καρχαρίες μπλέκονται μέσα τους και γίνονται οι δήμιοί τους. Μπορούν να προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς, τραύματα και θάνατο καθώς τα ζώα δεν μπορούν να κινηθούν και να ξεφύγουν. Στην κύρια εικόνα αυτού του άρθρου μπορούμε να δούμε μια θαλάσσια χελώνα μπλεγμένη σε ένα από αυτά τα δίχτυα.
Ηχορύπανση
Ο ήχος από σόναρ, υποβρύχια, πλοία και εγκαταστάσεις πετρελαίου και εξόρυξης μπορεί να ταξιδέψει για μίλια στο θαλάσσιο περιβάλλον. Αυτό επηρεάζει άμεσα μεγάλα θηλαστικά όπως φάλαινες, φώκαινες ή δελφίνια που χρησιμοποιούν υπερήχους για να μεταναστεύσουν, να τραφούν, να αναπαραχθούν ή να επικοινωνήσουν. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για αυτό σε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σχετικά με την ηχορύπανση επηρεάζει τα ψάρια.
Συνέπειες της θαλάσσιας ρύπανσης
ο συνέπειες της ρύπανσης Είναι πολύ διαφορετικά και γίνονται ήδη αντιληπτά.
Τα πλαστικά νησιά
Ως αποτέλεσμα της πλαστικής ρύπανσης, νησιά φτιαγμένα εξ ολοκλήρου από πλαστικό. Το Great Pacific Garbage Patch ανακαλύφθηκε το 1997 και καταλαμβάνει έκταση μεγαλύτερη από αυτή της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας μαζί, βρίσκεται μεταξύ Χαβάης και Καλιφόρνια και υπολογίζεται ότι το βάρος του θα ανερχόταν σε 80.000 μετρικούς τόνους. Επιπλέον, αρκετά ακόμη μπαλώματα έχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια, ένα άλλο στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό κοντά στις ακτές της Χιλής και του Περού και ένα άλλο στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό κοντά στις ακτές των ΗΠΑ. Αυτά τα πλαστικά νησιά διατηρούνται από την ύπαρξη δίνων που δημιουργούνται από ωκεάνιες περιστροφές, ένα είδος κυκλικού ρεύματος νερού.
Σε αυτό το άλλο άρθρο εξηγούμε τι είναι τα πλαστικά νησιά και πώς σχηματίζονται.
Ευτροφισμός και έλλειψη οξυγόνου
Όπως έχουμε εξηγήσει προηγουμένως, μια συνέπεια των απορρίψεων λυμάτων και άλλων χημικών ουσιών είναι ο ευτροφισμός. Λόγω του πολλαπλασιασμού των φυκών, το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό εξαντλείται με αποτέλεσμα σχεδόν κανένας οργανισμός να μην μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις ανοξικές συνθήκες. Επιπλέον, άλλες τοξικές ουσίες όπως τα οξείδια του αζώτου, αέρια του θερμοκηπίου πιο ισχυρά από το διοξείδιο του άνθρακα, μπορούν να απελευθερωθούν υπό αυτές τις συνθήκες. Αυτές οι ευτροφικές ζώνες είναι γνωστές ως νεκρές ζώνες, ανάμεσα στις περισσότερες από 400 που υπολογίζονται ξεχωρίζει αυτή στον Κόλπο του Μεξικού.
Οξίνιση των ωκεανών
Από την άλλη πλευρά, οι βιομηχανίες συμβάλλουν διπλά στη ρύπανση των ωκεανών, όχι μόνο με τα απόβλητα που δημιουργούν αλλά και με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούν την οξίνιση των ωκεανών μας. Με φυσικό τρόπο, το CO2 διαλύεται στο νερό των ωκεανών, απελευθερώνοντας πρωτόνια ως αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης, προκαλώντας μείωση του pH του νερού και ως εκ τούτου οξίνιση του. Αυτή η οξίνιση επηρεάζει τις διαδικασίες ασβεστοποίησης, καθιστώντας δύσκολο τον σχηματισμό ανθρακικού ασβεστίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη λεύκανση των κοραλλιών και την αδυναμία των ασβεστολιθικών δομών που προστατεύουν και διαμορφώνουν τα μαλάκια, τα μαλακόστρακα και τους διάφορους μικροοργανισμούς (διάτομα, κοκκολιθοφόρα, fominifers).
Απώλεια βιοποικιλότητας λόγω θαλάσσιας ρύπανσης
Τέλος, μια από τις χειρότερες συνέπειες της θαλάσσιας ρύπανσης είναι η απώλεια της βιοποικιλότητας, αφού τελικά όλοι αυτοί οι παράγοντες (πλαστικά, χημικά, μέταλλα) και διεργασίες (ευτροφισμός, οξίνιση) επηρεάζουν αρνητικά τη θαλάσσια ζωή. Δυστυχώς, τα είδη που υποφέρουν περισσότερο από τις συνέπειες της θαλάσσιας ρύπανσης είναι τα είδη που ήδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση στα οποία προστίθεται μεγαλύτερη πίεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλά από αυτά τα είδη που εξαφανίζονται είναι εκείνα που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής πυραμίδας, όπως μεγάλα αρπακτικά (φάλαινες δολοφόνοι, καρχαρίες, χελώνες, φώκιες) και η εξαφάνισή τους θα προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στις κοινότητες.
Ως τελικός προβληματισμός, αξίζει να τονιστεί η ανάγκη δημιουργήσει μια γενική συνείδηση για τη διατήρηση των ωκεανών και να τις θεωρούμε, όχι ως χωματερές μας, αλλά ως πηγές υγείας και ευεξίας γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι έχουν πολύ στενή σχέση με τις θάλασσες και γι' αυτό τελικά ό,τι πετιέται σε αυτές, θα να επιστραφεί. Αν λοιπόν νοιαζόμαστε για την υγεία μας, θα πρέπει να νοιαζόμαστε και για την υγεία των ωκεανών.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Θαλάσσια ρύπανση: αιτίες και συνέπειες, συνιστούμε να εισαγάγετε την κατηγορία Ρύπανση.
