Όπως συμβαίνει με τόσες άλλες λέξεις, το πλαίσιο στο οποίο χρησιμοποιούνται καθορίζει τη σημασία τους. Σε αυτή την περίπτωση, μιλήστε για βιοποικιλότητας είναι η αναφορά στις διάφορες μορφές ζωής στη Γη, είτε στο πλαίσιο μιας βέβηλης είτε επιστημονικής προσέγγισης.
Υπονοεί επίσης αναφορά όχι μόνο στα διαφορετικά είδη αλλά στα χαρακτηριστικά τους, τις σχέσεις τους ή, για παράδειγμα, τη γενετική τους ποικιλότητα και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, οπότε θα πρέπει να μελετήσουμε την ποικιλότητα των οικοσυστημάτων.
Η εκλαΐκευση του όρου, προερχόμενη από την επιστημονική αργκό, οδήγησε στη χρήση του σε πολύ διαφορετικά πλαίσια και να το κάνει από νέες προοπτικές που εμπλουτίζουν τη μελέτη του, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις εκφράζει την ποικιλία ή την ποικιλομορφία των βιολογικό κόσμο.
Προέλευση του όρου
Αν θέλουμε να μάθουμε την ακριβή στιγμή που γεννήθηκε η λέξη «βιοποικιλότητα», πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο τρεις δεκαετίες πίσω. Ήταν το 1986, στην πρώτη έκδοση του Αμερικανικού Φόρουμ για τη Βιολογική Ποικιλότητα, που διοργανώθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών, NRC, όπου ο βιολόγος Edward Wilson χρησιμοποίησε την έκφραση αντί της γνωστής έκφρασης "βιολογική ποικιλότητα".
Στη συνέχεια, η χρήση του θα είναι διάδοση παγκοσμίως στον επιστημονικό και πολιτικό τομέα, μεταξύ περιβαλλοντικών ακτιβιστών και των ιθαγένεια σε γενικός.
Η βιοποικιλότητα είναι βιοποικιλότητα;
Και οι δύο όροι είναι συνώνυμοι, αν και η εμφάνιση της συστολής διεύρυνε το νόημα της έκφρασης "βιολογική ποικιλίαΠριν εμφανιστεί ο όρος «βιοποικιλότητα», θεωρούνταν συνώνυμος με τον πλούτο των ειδών, συμπεριλαμβανομένης της έννοιας της γενετικής ποικιλότητας, και τελικά, το 1986, περιλάμβανε και την οικολογική ποικιλότητα.
Το είδος, το μέτρο της βιοποικιλότητας
Ως γνωστόν, το είδος είναι έννοια κεντρική βιολογία. Είναι επίσης απαραίτητο στοιχείο για τον ακτιβισμό και σε αυτό βασίζουν ένα μεγάλο μέρος της έρευνας, των δράσεων και των αιτημάτων τους.
Συγκεκριμένα, μελετάται ο πλούτος των ειδών (ο αριθμός τους) για τη μέτρηση της βιοποικιλότητας σε μια δεδομένη περιοχή, καθώς και για τη δημιουργία συγκρίσεων μεταξύ περιοχών ή φυσικά για τον προσδιορισμό των ειδών που απειλούνται. Είναι, εν ολίγοις, το πιο βασικό και λειτουργικό γενικό μέτρο.
Ωστόσο, ως εκ τούτου, ο πλούτος των ειδών είναι ένα ελλιπές μέτρο της βιοποικιλότητας. Μεταξύ άλλων προβλημάτων, δεν επιτρέπει την πλήρη προβολή του βιοποικιλότητας. Μεταξύ άλλων μειονεκτημάτων, για παράδειγμα, δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις σχετικά με τη γεωγραφική ποικιλομορφία.
Αυτή η έλλειψη μονάδων μέτρησης κατέληξε να περιλαμβάνει πολλές άλλες. Πέρα από τον πλούτο των ειδών ή των ειδών, έχει εισαχθεί η έννοια των ενδημικών ειδών και των διαφορών μεταξύ των ειδών, νέοι και συμπληρωματικοί τρόποι μέτρησης της βιοποικιλότητας.
Άλλες έννοιες που βοηθούν στη μέτρησή του
Η γνώση του είδους, τόσο ο ορισμός του όσο και η ταξινομική του οργάνωση μας βοηθά να γνωρίζουμε τις σχέσεις μεταξύ οργανισμών. Εκτός από το ότι επιτρέπει τη χάραξη μιας εξελικτικής γραμμής, υποδεικνύει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ τους.
Βασικά, μπορούμε να πούμε ότι όσο πιο διαφορετικά είναι τα είδη, τόσο περισσότερη βιοποικιλότητα θα υπάρχει σε ένα δεδομένο βιότοπο ή οικοσύστημα. Χάρη στην ταξινόμησή του, λοιπόν, βελτιώνουμε το εργαλείο του βιοποικιλότητας. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η μεγαλύτερη ή μικρότερη συγγένεια μεταξύ των ειδών ή η οικολογική σημασία του ενός ή του άλλου μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν αποφασίζεται ποιες περιοχές είναι πιο πολύτιμες από άλλες όσον αφορά τη βιοποικιλότητά τους.
Από τα αποτελέσματα που προέκυψαν, μπορούν να προγραμματιστούν εκστρατείες διατήρησης που ευνοούν περισσότερο ορισμένες περιοχές. Ειδικότερα, θα έχει μεγάλη πρακτική χρήση όταν οι πόροι είναι σπάνιοι και πρέπει να αποφασίσετε πού θα τους επενδύσετε.
Άλλες έννοιες που βοηθούν στη μέτρηση της βιοποικιλότητας αναφέρονται στη γενετική ποικιλότητα ή, μεταξύ άλλων, στην ποικιλότητα των οικοσυστημάτων. Ενώ το πρώτο αναφέρεται στο απόθεμα γενετικής ποικιλότητας που μοιράζεται κάθε είδος, καθώς και στις παραλλαγές του με βάση τη γεωγραφική διασπορά ή το φαινόμενο που είναι γνωστό ως γενετική διάβρωση, που συνεπάγεται την απώλεια του.
Από την πλευρά της, η ποικιλομορφία των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων είναι άλλο ένα κλειδί για τον καλύτερο προσδιορισμό της βιοποικιλότητας. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ταξινόμησης τους και οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη, όπως το κλίμα, η βλάστηση ή η ποικιλομορφία των ειδών, ποικίλλουν επίσης.
Στόχος: διατήρηση της βιοποικιλότητας
Η μεγάλη ανησυχία ενός ευρύτερου τομέα των βιολογικών επιστημών σχετίζεται με την εξαφάνιση των ειδών, αν και η συμβολή του γίνεται από μια διεπιστημονική προσέγγιση. Η διατήρηση της βιοποικιλότητας απαιτεί τόσο την ανάσχεση της απώλειας οικοτόπων όσο και τον τερματισμό των προβλημάτων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή ή, για παράδειγμα, το κυνήγι.
Αν και είναι ο νόμος της ζωής ότι πολλά είδη εξαφανίζονται, αυτή τη στιγμή υποφέρουμε από μια επιταχυνόμενη πτώση τους, συνέπεια μιας δραματικής και ασταμάτητης παρέμβασης των ανθρώπων. Η επιστήμη μας προειδοποιεί όχι μόνο ότι σκοτώνουμε βασικά είδη όπως οι επικονιαστές, αλλά ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της έκτης μεγάλης εξαφάνισης.
συμπεράσματα.
Σύμφωνα με μια αμερικανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, το βιοποικιλότητας Αυτό είναι στο άκρη του κατάρρευση, βασικά γιατί από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος τα φυτικά και ζωικά είδη εξαφανίζονται όλο και πιο γρήγορα.
Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η εξαφάνιση του είδους συνεπάγεται την ανισορροπία οικοσυστημάτων, σε σημείο αλυσιδωτών εξαφανίσεων. Στο πιο αγνό φαινόμενο ντόμινο, και ο άνθρωπος είναι μόνο ένα ακόμα κομμάτι που θα πέσει. Το χρήσιμο παράδειγμα των μελισσών είναι αρκετό για να καταλάβουμε σε ποιο βαθμό εξαρτόμαστε από τη Φύση για να επιβιώσουμε. Όπως λένε οι επιστήμονες, επανειλημμένα, είναι στο χέρι μας να σώσουμε ή να καταδικάσουμε τον εαυτό μας.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Τι είναι η βιοποικιλότητα και πώς μετριέται;, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Βιοποικιλότητα.
