Έχετε μπερδέψει ποτέ τους όρους «ζώο» και «σπονδυλωτό»; Αν και στην καθημερινότητα είναι πολύ συνηθισμένο, είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβαίνει. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πρώτο περιλαμβάνει το δεύτερο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μικρότερη ποικιλία οργανισμών. Ένα παράδειγμα αυτού, το κύριο θέμα αυτού του άρθρου, είναι ότι δεν έχουν όλα τα σπονδυλωτά άκρα.
Έτσι, σε αυτό το άρθρο του Green Ecologist πρόκειται να αποκαλύψουμε αρκετά παραδείγματα σπονδυλωτών ζώων χωρίς άκρα, με ονόματα και φωτογραφίες, και να εξηγήσει λεπτομέρειες για αυτά τα έμβια όντα.
Χαρακτηριστικά των σπονδυλωτών ζώων
Σπονδυλωτά ζώα Αποτελούν μια πολύ ποικιλόμορφη ομάδα (υπόφυλο) μέσα στο γένος των χορδών, που ανήκουν με τη σειρά τους στο ζωικό βασίλειο ή στους μεταζώους. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό των σπονδυλωτών είναι το παρουσία σπονδυλικής στήλης ή νωτιαία χορδή και οι πρώτες μορφές ζωής του εμφανίστηκαν στην περίοδο του Εδιακάρον (στην αρχή της Προκάμβριας), περίπου πριν από 635 εκατομμύρια χρόνια.
Υπάρχουν περίπου λίγα 60.000 είδη σπονδυλωτών που καταλαμβάνουν όλους τους οικοτόπους και τις περιοχές· με μια μεγάλη ποικιλία ζωτικών στρατηγικών που σχετίζονται με την αναπαραγωγή και την επιβίωση. Μερικά τυπικά χαρακτηριστικά των σπονδυλωτών είναι η αύξηση του μεγέθους του σώματος και της δραστηριότητας. η αύξηση των αρπακτικών μορφών και η ανάπτυξη των μυών και του σκελετού χάρη στο ενδοσκελετό, ή εσωτερικό σκελετό, χόνδρου ή οστού.
Σπονδυλωτά χωρίς άκρα στο υδάτινο περιβάλλον
ο χωρίς άκρα σπονδυλωτά που ζουν στο νερό που βρίσκουμε επί του παρόντος ότι ανήκουν στο τάξη Αγνάτος (ψάρια χωρίς σαγόνια): μικτές και λάμπες.
Τα μείγματα
Τα Mixins είναι σπονδυλωτά ζώα χωρίς άκρα που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Είναι εντελώς κρύα και βαθιά νερά θαλάσσια, οδοκαθαριστές ή καλικάντζαροι (τρέφονται με ψάρια που πεθαίνουν ή νεκρή ύλη). Χαρακτηριστικοί είναι οι βλεννογόνοι αδένες του, οι οποίοι παράγουν πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, οι οποίοι όταν έρθουν σε επαφή με το νερό μετατρέπονται σε ζελατίνη ως αμυντικό σύστημα. Έχουν σοβαρά προβλήματα υπερεκμετάλλευσης, κυνηγημένοι για να χρησιμοποιήσουν το δέρμα τους. Στην Ισπανία βρίσκουμε το γένος Μυξίνη (Myxine glutinosa) εξαπλώνεται κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού.
Lampreys
Τα Lampreys (το όνομα των οποίων αναφέρεται στη συνήθεια τους να κρατούν την επιφάνεια των λίθων με το στόμα τους) είναι μεταναστευτικά είδη που κατοικούν στα κρύα νερά στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Δεν είναι όλα παράσιτα, αν και πολλά είναι και είναι αιμορροΐδες (τρέφονται με το αίμα του είδους που παρασιτούν). Στην Ιβηρική Χερσόνησο έχουν μειωθεί σε ορισμένες περιοχές λόγω των ζημιών τους στην αλιεία. Ένα παράδειγμα αυτών είναι Lampetra planeri; άκρως απειλούμενο.
Μέσα στο θαλάσσιο περιβάλλον έχουμε και την περίπτωση του τα χέλια, τα χέλια ή τα χέλια; όλα τους μακρόσωμα ψάρια.
Αμφίβια χωρίς άκρα
Προχωρώντας στην εξελικτική γραμμή, με το άλμα στο χερσαίο περιβάλλον, βρίσκουμε περισσότερες περιπτώσεις στην ομάδα των αμφιβίων: τα καικιλιανά.
Ανατολή είδος αμφίβιων προσαρμόζονται σε υπόγεια ζωή, άρα γνωρίζει ελάχιστα γι' αυτά, και η μορφολογία του σώματός τους είναι χρωματοειδής με δακτυλιωτό σώμα, δηλαδή έχουν σχήμα γαιοσκώληκα. Τα μάτια τους είναι πολύ μικρά ή απουσιάζουν και είναι αρπακτικά άλλων ζώων όπως γαιοσκώληκες, μυρμήγκια ή τερμίτες. Ένα παράδειγμα είναι Boulengerula taitana, η πρώτη περίπτωση ωοτόκου είδους, του οποίου τα μικρά τρέφονται με το νεκρό δέρμα της μητέρας.
Ερπετά χωρίς άκρα
Στα πλαίσια τα ερπετά βρίσκουμε μεγάλη ποικιλία σπονδυλωτών χωρίς άκρα. Το πρώτο από αυτά θα μπορούσε να είναι η περίπτωση του πυγοπόδια (στην ίδια ομάδα με τα γκέκο). Αυτά έχουν μειωμένα πίσω πόδια και των οποίων η λειτουργία έχει χαθεί κατά τη διάρκεια της εξέλιξης. αλλά τους λείπουν τα μπροστινά, γεγονός που τους δίνει μια σωματική μορφολογία τύπου φιδιού. Μερικά από αυτά είναι προσαρμοσμένα σε ανασκαφές και υπόγεια ζωή. Έτσι α παράδειγμα σπονδυλωτών ζώων χωρίς άκρα μέσα στα ερπετά είναι το Pygopus lepidopodus.
Παρόμοια περίπτωση είναι αυτή του σκίνκς ή σαύρες άμμου: εκσκαφείς και υπόγειοι με μορφολογία παρόμοια με αυτή των φιδιών, αλλά με ίχνη ποδιών ή μικρών άκρων. Ένα παράδειγμα αυτών των ζώων είναι το Lerista aericeps.
Μπορούμε επίσης να βρούμε το Λδημοπρασίεςμικρές, επιμήκεις σαύρες αποδίου (Ελγαρία παρβά) σε μεγάλο μέγεθος (Ophisaurus apodus), το οποίο μερικές φορές μπορεί να παρουσιάζει μειωμένα ή υπολείμματα άκρων. Μερικοί κατοικούν στη γη και δεν είναι θαμμένοι.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι τα αμφισβενίδια (ή αμφίδρομες σαύρες) μπορούν να κινούνται μπρος-πίσω. Περιλαμβάνουν είδη τυφλών έρπητα ζωστήρα που ζουν υπόγεια, με συμπαγές κεφάλι, ικανότητα να τρυπώνουν και να γλιστρούν, διπλώνοντας το δέρμα τους σαν ακορντεόν. Δεν έχουν εξωτερικό αυτί και τα μάτια είναι ατροφικά.
Και τελικά φτάνουμε στο ο οφιδιάνοςs ή φίδια, χωρίς άκρα ή μέση εκτός από υπολειπόμενο ή μειωμένο επίπεδο σε πύθωνες και βόα. Προχωρούν με κυματοειδείς κινήσεις χάρη στη διάταξη των ζυγών, έχοντας τη δυνατότητα στα μεγαλύτερα να πλησιάσουν το θήραμά τους με ευθύγραμμες κινήσεις. Η κάτω γνάθος, που ενώνεται με μύες και δέρμα, μπορεί να ανοίξει ή να αποσπαστεί για να καταπιεί μεγάλο θήραμα και να έχει μια εξειδικευμένη οδοντοφυΐα, η οποία τους επιτρέπει να εμβολιάζουν ισχυρά δηλητήρια και να συγκρατούν τη λεία τους. Κυνηγούν χρησιμοποιώντας χημικές αισθήσεις, όπως η διχαλωτή γλώσσα τους και οι πλευρικοί υποδοχείς ερεθισμάτων που λειτουργούν ως ανιχνευτές υπερύθρων.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για όλα τα σπονδυλωτά ζώα, με αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist και με το βίντεο που αφήνουμε στο τέλος.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Σπονδυλωτά ζώα χωρίς άκρα: παραδείγματα, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
