Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Η χαμηλή ζούγκλα ο Περιφέρεια Omagua Είναι μια περιοχή του περουβιανό τροπικό δάσος χαρακτηρίζεται από ένα ζεστό και βροχερό κλίμα και μια επίπεδη γεωγραφία που διασχίζεται από πολυάριθμα ποτάμια, τα οποία φιλοξενούν έναν υπέροχο αριθμό ειδών ζώων και φυτών. Είτε ζείτε είτε όχι κοντά σε αυτό το όμορφο μέρος, είναι εντυπωσιακό να γνωρίζετε τόσο την ομορφιά του όσο και την ποιότητα του οικοσυστήματος του.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για μια από τις πιο εντυπωσιακές περιοχές της ζούγκλας στη Νότια Αμερική, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο του Green Ecologist στο οποίο μιλάμε για Χαμηλή ζούγκλα, πανίδα και χλωρίδα και άλλα χαρακτηριστικά.
Χαμηλό δάσος: τι είναι και χαρακτηριστικά
Πριν προχωρήσουμε στην περιγραφή του πανίδα και χλωρίδα της χαμηλής ζούγκλας, θέλουμε να εξηγήσουμε καλύτερα τι είναι αυτό το μέρος του πλανήτη και ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του. ο Χαμηλή ζούγκλα ή περιοχή Omagua είναι μια περιοχή του Περού που βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του Οι Άνδεις, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Βραζιλία. Είναι, λοιπόν, ένα όχι πολύ απότομο έδαφος, με βεράντες από 80 έως 400 m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι ένα έδαφος που χαρακτηρίζεται από μεγάλη παρουσία ποταμών, όπως ποτάμια ή λιμνοθάλασσες (στην πραγματικότητα, η λέξη "Omagua" σημαίνει "περιοχή των ψαριών του γλυκού νερού"), που μαζί με ένα ζεστό κλίμα οδηγεί σε βέλτιστες συνθήκες για την ανάπτυξη το είδος του δάσους που γνωρίζουμε ως ζούγκλα.
Από γεωλογική άποψη, είναι μια μεγάλη προσχωσιγενής πεδιάδα μέσα από την οποία συνεχίζουν να ρέουν πολυάριθμα ποτάμια. Καθώς είναι επίπεδο έδαφος, σχηματίζουν εκτεταμένες καμπύλες (το γενικό όνομα του οποίου είναι «μαίανδρος»). Ωστόσο, βρίσκουμε αρκετούς διαφοροποιημένους τομείς:
- Ταχουάμπας ή πλημμυρικές ζώνες, οι οποίες παραμένουν καλυμμένες με νερό καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
- Ρεστίγγας ή περιοχές με λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο, που πλημμυρίζουν μόνο σε περιόδους πλημμύρας.
- Υψηλός ή μη πλημμυριζόμενες περιοχές, που διαμορφώνονται ως αγκυροβόλια, και στις οποίες εδράζονται τα πληθυσμιακά κέντρα της περιοχής.
- Αμαζόνιοι πρόποδες ή πρόποδες, κάπως πιο απότομο.
Το κλίμα είναι ζεστό, υγρό και βροχερό. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι τα πυκνά νέφη του. Αυτά τα σύννεφα σχηματίζονται από τη δράση των εμπορικών ανέμων όταν συγκρούονται με τα ψηλά βουνά της οροσειράς των Άνδεων, γεγονός που προκαλεί τη συγκέντρωση υγρασίας και σχηματίζονται αυτά τα τεράστια σύννεφα.
Χαμηλή ζούγκλα: πανίδα
Τόσο η χλωρίδα όσο και η πανίδα της περιοχής χαρακτηρίζονται από πολύ πλούσια και ποικίλη. Όπως είδαμε στην προηγούμενη ενότητα, αυτή η περιοχή είναι γνωστή ως η «περιοχή των ψαριών του γλυκού νερού», κάτι που δεν είναι τυχαίο. Τα ποτάμια της φιλοξενούν εκτεταμένη ποτάμια πανίδα, αλλά υπάρχει και μεγάλη βιοποικιλότητα έξω από το νερό. Αυτά είναι μερικά από τα κύρια ζώα της χαμηλής ζούγκλας:
Χαμηλό ψάρι ζούγκλας
- Paiche (Arapaima gigas): πολύ μεγάλα ψάρια, των οποίων η διατροφή αποτελείται από άλλα ψάρια ή μικρά ζώα που πέφτουν στο νερό.
- Μαύρη κακάμα (Colossoma macropomum): έχει μεταναστευτική συμπεριφορά, κινείται ανάντη των ποταμών το καλοκαίρι. Έχει επίσης εισαχθεί σε ορισμένες περιοχές της Ασίας για ψάρεμα.
- Tarpon (Prochilodus lineatus): μπορεί να έχει μήκος έως 60 εκατοστά και να ζυγίζει περισσότερο από 6 κιλά. Έχει πρασινογκρι χρώμα.
Θηλαστικά
- Sachavaca (Tapirus terrestris): ή τάπιρ, είναι θηλαστικό της οικογένειας των ταπιρίδων και το μεγαλύτερο χερσαίο θηλαστικό στη Νότια Αμερική, με βάρος έως 300 κιλά. Χρησιμοποιεί την προβοσκίδα του (κινούμενη μύτη) για να τρώει λαχανικά. Εδώ εξηγούμε γιατί το τάπιρο κινδυνεύει με εξαφάνιση.
- Sajino (Peccary tajacu): είναι αρτιοδάκτυλο θηλαστικό παρόμοιο με αγριογούρουνο. Παρουσιάζει περίπου 50 cm στο ακρώμιο.
- Huangana (Tayassu pecari): μοιάζει και με αγριογούρουνο. Διακρίνεται από μια λευκή κηλίδα στη βάση του στόματος ή γύρω από τα χείλη.
- Ρονσόκο (Hydrochoerus hydrochaeris): ονομάζεται και capybara ή capybara, ανήκει στην οικογένεια των cavidae, και είναι το μεγαλύτερο και βαρύτερο τρωκτικό στον κόσμο. Δεν έχει ουρά και έχει μεγάλο, φαρδύ κεφάλι.
- Otorongo (Panthera onca): ονομάζεται επίσης περουβιανό τζάγκουαρ, είναι ένα μεγάλο αιλουροειδές με χαρακτηριστικές μαύρες κηλίδες σε ένα κιτρινωπό τρίχωμα. Κατατάσσεται στην Κόκκινη Λίστα της IUCN ως «σχεδόν απειλούμενο είδος». Εδώ σας λέμε τα πάντα για το γιατί το τζάγκουαρ κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Πουλιά που κατοικούν στη χαμηλή ζούγκλα
- Macaws (Ara sps.): πουλί της τάξης των Ψιττακοειδών, πολύ εντυπωσιακό για το ζωηρό και πολύχρωμο φτέρωμά του. Είναι μεγάλο σε μέγεθος και έχει χρησιμοποιηθεί και ως ζώο συντροφιάς. Αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα πουλιά που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από τη φύση. Σε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist μιλάμε για το γιατί το ερυθρό macaw κινδυνεύει με εξαφάνιση.
- παπαγάλοι (Ara sps.): μοιάζει πολύ με τα μακό, αλλά με πιο κοντή και μικρότερη ουρά. Μερικοί από τους πιο γνωστούς είναι οι παπαγάλοι του Αμαζονίου, από τους οποίους υπάρχουν αρκετά είδη.
- Paujil (Crax sps.): είναι ένα μεγάλο, μαύρο γαλλόμορφο πουλί.
- Mountain Guan (Σκοτεινή Πηνελόπη): Είναι επίσης ένα σκουρόχρωμο γαλλόμορφο πτηνό, που αυτή τη στιγμή κινδυνεύει με εξαφάνιση λόγω κυνηγιού.
Ερπετά
- Αλιγάτορας (Caiman sps.): Οι αλιγάτορες είναι ένα γένος κροκοδείλων της οικογένειας των αλιγάτορων.
- Jergon (Bothrops atrox): φίδι της οικογένειας των οχιών (Viperidae). Είναι ένα από τα δηλητηριώδη φίδια που προκαλεί τους περισσότερους θανάτους στη Λατινική Αμερική.
- Χαράπα (Podocnemis expansa): χελώνα σκούρα στο ραχιαίο μέρος της, κίτρινη στην κοιλιακή περιοχή. Είναι μεγάλο σε μέγεθος (έως 100 κιλά) και έχει χαρακτηριστικό πάχος στο πίσω μέρος της πλάτης.
Γνωρίστε περισσότερα ζώα που ζουν στο τροπικό δάσος εδώ. Επιπλέον, παρακάτω δείχνουμε εικόνες των ζώων της κάτω ζούγκλας με τη σειρά των καταλόγων που περιγράφονται παραπάνω.
Χαμηλό δάσος: χλωρίδα
Η βλάστηση είναι κυρίως δενδρώδης τροπικών δασών. Υπάρχουν έως και 2.500 είδη δέντρων διαφορετικών οικογενειών και γενών. Τα δέντρα του μπορούν να φτάσουν σε εντυπωσιακό ύψος έως και τα 60 μέτρα, και ανάμεσά τους υπάρχουν διάφορα είδη φοινίκων, λιάνα, φτέρες, αγριοκαλάμου, λούπουνας, μαόνι, κέδροι, ισχίνγκο ή κρεόλ βελανιδιές κ.λπ. Είναι επίσης σύνηθες να βρίσκουμε ορχιδέες.
Σε κάθε περίπτωση, το βλέπουμε η χλωρίδα είναι χαρακτηριστική των περιοχών με ζεστό και πολύ υγρό κλίμα, γενικά με μεγάλα φύλλα που τους επιτρέπουν μεγάλη δέσμευση φωτός (ανάλογα με την περιοχή του δάσους, το φως μπορεί να είναι σπάνιος πόρος) και που έχουν μεγάλο αριθμό στομάτων μέσω των οποίων πραγματοποιούν την εφίδρωση. Αυτή η απώλεια νερού δεν είναι πρόβλημα για αυτούς, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά διαθέσιμα.
Εδώ μπορείτε να δείτε μερικές εικόνες από αυτά τα είδη δέντρα και φυτά της κάτω ζούγκλας.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Χαμηλή ζούγκλα: πανίδα και χλωρίδα, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Οικοσυστήματα.
