Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Τα λύματα είναι αυτά που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες, προέρχονται από πόλεις, βιομηχανίες κ.λπ. Αυτά τα λύματα αποτελούν πιθανό κίνδυνο για το περιβάλλον, καθώς οποιαδήποτε διαρροή ή διαρροή θα απελευθέρωσε τοξικές ουσίες στο περιβάλλον και θα προκαλέσει οικολογικές καταστροφές. Για να επιστρέψουν αυτά τα νερά στο φυσικό περιβάλλον, πρέπει να ακολουθήσουν μια σειρά επεξεργασιών που συνίστανται στην εξάλειψη των απορριμμάτων τους. Αυτές οι επεξεργασίες εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά των λυμάτων και τον τελικό προορισμό τους. Αν σας ενδιαφέρει αυτό το θέμα, συνεχίστε να διαβάζετε γιατί εδώ στην Πράσινη Οικολογία θα εξηγήσουμε τι είναι είδη επεξεργασίας λυμάτων.
Τύποι οπτικών διαδικασιών επεξεργασίας νερού
Πρώτον, τα λύματα συλλέγονται από μια σειρά σωλήνων συλλογής που τα κάνουν να φτάσουν στους Σταθμούς Επεξεργασίας Νερού (WWTP) όπου θα υποβληθούν σε διαφορετικές επεξεργασίες για τον καθαρισμό τους. Σε αυτούς τους σταθμούς συνήθως μένουν κατά μέσο όρο 24-48 ώρες πριν επιστραφούν στο κανάλι λήψης τους, είτε σε ποτάμι, σε δεξαμενή ή ακόμα και στη θάλασσα. Μόλις εισέλθουν στο WWTP, υπόκεινται σε:
- Προεπεξεργασία, που συνίσταται στην αποβολή των μεγαλύτερων στερεών όπως η άμμος και τα λάδια.
- Πρωτοβάθμια θεραπεία.
- Δευτερεύουσα θεραπεία, σε περίπτωση που θέλετε να καθαρίσετε περαιτέρω το νερό
- Τέλος α τριτοβάθμιας θεραπείας όταν τα νερά απορρίπτονται σε προστατευόμενες περιοχές, αφού λόγω του κόστους που έχει, συνήθως δεν γίνεται κανονικά. Αυτές οι θεραπείες εξηγούνται παρακάτω.
Επεξεργασία λυμάτων: πρωτογενής
Η κύρια επεξεργασία αποτελείται από ένα σύνολο φυσικοχημικών διεργασιών που εφαρμόζονται μειώστε την περιεκτικότητα σε αιωρούμενα σωματίδια στο νερό. Αυτά τα αιωρούμενα στερεά μπορεί να καθιζάνουν ή να επιπλέουν. Τα πρώτα είναι ικανά να φτάσουν στον πυθμένα μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ τα δεύτερα αποτελούνται από πολύ μικρά σωματίδια (λιγότερα από 10 μικρά) ενσωματωμένα στο νερό, ώστε να μην μπορούν να επιπλέουν ή να καθιζάνουν και για την απομάκρυνσή τους απαιτούνται άλλα τεχνικές.
Κάποια από τα μέθοδοι επεξεργασίας λυμάτων έχουν ως εξής:
- Καθίζηση: διαδικασία κατά την οποία τα σωματίδια πέφτουν στον πυθμένα χάρη στη δράση της βαρύτητας. Έως και 40% των στερεών που περιέχονται στο νερό μπορούν να αφαιρεθούν. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει σε δεξαμενές που ονομάζονται decanters.
- Επίπλευση: Συνίσταται στην αφαίρεση αφρού, λιπών και ελαίων αφού λόγω της χαμηλής πυκνότητάς τους βρίσκονται στο επιφανειακό στρώμα του νερού. Μπορούν επίσης να αφαιρεθούν σωματίδια χαμηλής πυκνότητας, για τα οποία εγχέονται φυσαλίδες αέρα διευκολύνοντας την ανάβασή τους. Με την επίπλευση, θα μπορούσε να αφαιρεθεί έως και το 75% των αιωρούμενων σωματιδίων. Αυτό συμβαίνει σε άλλες δεξαμενές που ονομάζονται πλωτήρες διαλυμένου αέρα.
- Εξουδετέρωση: Συνίσταται στην ομαλοποίηση του pH, δηλαδή στην προσαρμογή του σε μια τιμή στην περιοχή από 6-8,5, που είναι τυπικά η τιμή του νερού. Στην περίπτωση όξινων λυμάτων (χαμηλού pH) όπως αυτά που περιέχουν βαρέα μέταλλα, προστίθενται αλκαλικές ουσίες (υψηλού pH) για να αυξηθεί το pH του νερού. Αντίθετα, στα αλκαλικά λύματα συνήθως εισάγεται CO2 ώστε το pH του νερού να πέφτει σε κανονικές τιμές.
- Άλλες διαδικασίες: Για να επιτευχθεί μεγαλύτερος καθαρισμός των λυμάτων, μπορούν να εφαρμοστούν άλλες τεχνικές όπως η χρήση σηπτικών δεξαμενών, λιμνοθάλασσων, πράσινων φίλτρων ή άλλων χημικών διεργασιών (ιοντοανταλλαγή, οξείδωση, αναγωγή κ.λπ.).
Δευτερεύουσα επεξεργασία λυμάτων
Η δευτερογενής θεραπεία αποτελείται από ένα σύνολο βιολογικών διεργασιών που επιδιώκουν να αφαιρέστε την οργανική ύλη που είναι στα λύματα. Αυτές οι βιολογικές διεργασίες αποτελούνται από την εργασία που εκτελείται από ορισμένα βακτήρια και μικροοργανισμούς και η οποία βασίζεται στη μετατροπή της οργανικής ύλης σε κυτταρική βιομάζα, ενέργεια, αέρια και νερό. Αυτή η θεραπεία είναι 90% αποτελεσματική.
Μπορούν να διακριθούν διάφορες διεργασίες, αερόβιες και αναερόβιες:
- ο αερόβιες διεργασίες Πραγματοποιούνται παρουσία οξυγόνου, επομένως είναι απαραίτητο να εισαχθεί στις δεξαμενές όπου βρίσκονται τα λύματα. Σε αυτό το στάδιο επέρχεται μέρος της αποικοδόμησης της οργανικής ύλης, από την οποία απελευθερώνεται νερό και CO2, καθώς και η αποβολή των αζωτούχων προϊόντων. Η αμμωνία, που προέρχεται από πολύ τοξικό άζωτο, μετατρέπεται σε νιτρικό άλας σε μια αντίδραση που ονομάζεται νιτροποίηση. Ωστόσο, το νιτρικό άλας, αν και δεν είναι πλέον τοξικό, είναι μια αφομοιώσιμη μορφή αζώτου και, ως εκ τούτου, θα μπορούσε να προκαλέσει πολλαπλασιασμό των φυκών και τον εμπλουτισμό θρεπτικών συστατικών στα νερά στο περιβάλλον υποδοχής (ευτροφισμός), οπότε μέσω της απονιτροποίησης μετατρέπεται σε άζωτο και απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα.
- Αντιθέτως, αναερόβιες διεργασίες πραγματοποιούνται απουσία οξυγόνου. Σε αυτή τη διαδικασία συμβαίνουν αντιδράσεις ζύμωσης κατά τις οποίες η οργανική ύλη μετατρέπεται σε ενέργεια, μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.
Εδω είναι μερικά μέθοδοι επεξεργασίας λυμάτων:
- Ενεργή λάσπη: Είναι μια αερόβια διαδικασία που αποτελείται από την προσθήκη κροκίδων ή σβώλων οργανικής ύλης με μικροοργανισμούς στα λύματα και τη συνεχή διείσδυση οξυγόνου έτσι ώστε να γίνονται οι αντιδράσεις.
- Βακτηριακά κρεβάτια: αερόβια διαδικασία. Πρόκειται για στηρίγματα όπου εντοπίζονται μικροοργανισμοί και χύνεται υπολειμματικό νερό σε μικρές ποσότητες για να διατηρηθούν οι αερόβιες συνθήκες.
- φάπράσινα φίλτρα: Πρόκειται για καλλιέργειες που αρδεύονται με λύματα αφού έχουν την ικανότητα να απορροφούν τις ενώσεις τους.
- Αναερόβια πέψη: Είναι μια αναερόβια διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε τελείως κλειστές δεξαμενές. Τα βακτήρια που παράγουν οξύ και μεθάνιο χρησιμοποιούνται κυρίως όταν αποικοδομούν την οργανική ύλη.
- Οι υπολοιποι: βιοδίσκοι, βιοκύλινδροι, ηλεκτροπηξία, ηλεκτροοξείδωση, βιοαντιδραστήρας μεμβράνης και ούτω καθεξής.
Τριτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων
Η τριτοβάθμια θεραπεία αποτελείται κυρίως από εξάλειψη των παθογόνων, ειδικά βακτήρια και θρεπτικά συστατικά των κοπράνων. Αυτή η επεξεργασία είναι προαιρετική και γίνεται συνήθως όταν το νερό πρόκειται να επαναχρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, σε κήπους ή άλλους δημόσιους χώρους, ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία ή σε περίπτωση που τα κανάλια λήψης βρίσκονται σε προστατευμένους χώρους ή με υψηλή ποιότητα στα νερά του. ο διαδικασίες επεξεργασίας λυμάτων Τα πιο συνηθισμένα είναι τα ακόλουθα:
- Υπεριωδης ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ: Για να εφαρμοστούν τα νερά πρέπει να είναι πολύ καθαρά και χωρίς πολύ διαλυμένα σωματίδια ώστε το φως να φτάνει παντού. Η υπεριώδης ακτινοβολία εμποδίζει την αναπαραγωγή μικροοργανισμών και τους εμποδίζει να αναπτύξουν τη μολυσματική τους ικανότητα. Είναι ικανό να εξαλείφει περίπου το 99% των μικροοργανισμών.
- Ανταλλαγή ιόντων: Τεχνική που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση αλάτων σε χαμηλές συγκεντρώσεις και για αυτό χρησιμοποιούνται ρητίνες που είναι ικανές να συγκρατούν προσωρινά ιόντα.
- Αντίστροφη όσμωση: Συνίσταται στην αποβολή των αλάτων όταν το νερό περνά από ένα πιο συμπυκνωμένο διάλυμα σε ένα πιο αραιό.
- Διήθηση: Συνίσταται στην εξάλειψη οργανικών σωματιδίων που δεν ήταν δυνατό να εξαχθούν στις προηγούμενες επεξεργασίες. Για αυτό χρησιμοποιείται άμμος και χαλίκι.
- Χλωρίωση: Συνίσταται στην εξάλειψη μικροοργανισμών μέσω της εφαρμογής χλωριωμένων προϊόντων. Επιπλέον, συμβάλλουν στην αποβολή της αμμωνίας και εμποδίζουν την οξείδωση των ανόργανων στοιχείων.
Αυτό είναι ένα μικρό μέρος των διαδικασιών που χρησιμοποιούνται συνήθως σε μονάδες επεξεργασίας, αλλά χρησιμοποιούνται επί του παρόντος έρευνα νέων τεχνικών ώστε ο καθαρισμός του νερού να είναι φθηνότερος και πληρέστερος. Επιπλέον, όλα όσα εξηγούνται σε αυτό το άρθρο επικεντρώνονται στη γραμμή νερού των μονάδων επεξεργασίας, παράλληλα υπάρχει μια γραμμή λάσπης στην οποία επεξεργάζονται και καθαρίζονται τα στερεά απόβλητα που εξάγονται από τα λύματα.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Τύποι επεξεργασίας λυμάτων, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Ανακύκλωση και διαχείριση απορριμμάτων.
