Υπάρχουν διάφορα παράσιτα και ασθένειες που πρέπει να αντιμετωπίσει μια φυτεία ελιάς. Μερικά από αυτά τα παράσιτα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την εφαρμογή χημικών ουσιών, αλλά είναι επίσης δυνατό να γίνει χωρίς χημικές μεθόδους για την καταπολέμησή τους. Στην περίπτωση αυτή, η αρχή της πρόληψης παρασίτων και ασθενειών είναι η καλύτερη και αυτή συνίσταται στο να αναπτύσσεται το φυτό στις ιδανικές του συνθήκες και με επαρκή φροντίδα.
Σε αυτό το άρθρο του Green Ecologist, θα αποκαλύψουμε ποια είναι αυτά παράσιτα της ελιάς και η φυσική τους αντιμετώπιση.
Τα πιο κοινά παράσιτα της ελιάς και η φυσική τους αντιμετώπιση
Συνοπτικά, το παράσιτα που προκαλούν περαιτέρω ζημιές στα ελαιόδεντρα και, ως εκ τούτου, μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες για τους αγρότες της είναι:
- Μύγα ελιάς (Bactrocera oleae)
- Σκόρος ελιάς ή προσεύχεται (Prays oleae)
- Ζυγαριά ξύλου ελιάς (Saissetia oleae)
- Φύλλο ελιάς
- Σαπουνάδα ελιάς ή ανθρακώσεως
- ιλίγγος της ελιάς (Verticillium dahliae)
- Φυματίωση ελιάς
- Xylella fastidiosa
Μύγα ελιάς (Bactrocera oleae)
Είναι ένα από τα παράσιτα που δημιουργεί τα μεγαλύτερα προβλήματα στους ελαιώνες και σχετίζεται με την απώλεια ποιότητας του ελαιολάδου. Καταρχήν, αυτή η μύγα πραγματοποιεί την ωοτοκία κάτω από το δέρμα της ελιάς. Μόλις αναδυθούν οι προνύμφες, τρέφεται με τον πολτό και, τέλος, σχηματίζεται η νύμφη και γίνεται η μεταμόρφωση, βγαίνει η μύγα, η οποία βγαίνει σπάζοντας το δέρμα της ελιάς και αφήνοντας χαρακτηριστικές τρύπες στον καρπό. Το έντομο επιτίθεται μόνο στον καρπό, με αποτέλεσμα να χάσει βάρος και να πέσει. Επιπλέον, τα τραύματα στην ελιά μπορεί να εισβάλουν μύκητες και βακτήρια, χάνοντας επίσης την ποιότητα στο ελαιόλαδο ή ακόμα και απευθείας από τη χρήση ή την κατανάλωση αυτών των ελιών.
Η καταπολέμηση αυτού του παρασίτου φυσικά είναι δύσκολη, αλλά εδώ είναι μερικές συμβουλές από πρόληψη και φυσική θεραπεία για τη μύγα της ελιάς:
- Μια μέθοδος είναι η πρόβλεψη της συγκομιδής της ελιάς.
- Τοποθετήστε παγίδες φωσφορικού διαμμωνίου, οι οποίες αποτελούνται από την παρασκευή ενός παρασκευάσματος φωσφορικού διαμμωνίου 3% σε ένα μπουκάλι και το κρέμασμα τους από το στέμμα της ελιάς.
- Χρησιμοποιήστε συνθετικά σκευάσματα της σεξουαλικής ορμόνης της μύγας, το Spiroacetate ή το εντομοκτόνο Spinosad, του οποίου το δραστικό συστατικό λαμβάνεται από τη φυσική ζύμωση ενός βακτηρίου.
Σκόρος ελιάς ή προσεύχεται (Prays oleae)
Αυτό το έντομο έχει τρεις τύπους γενεών. Ένα που τρέφεται με τα φύλλα της ελιάς (filófaga), άλλο με τα άνθη (ανθρωπάγο) και το τελευταίο με τους καρπούς (carpófaga). Ανάλογα με τον τύπο της γενιάς, η ζημιά στο φυτό ποικίλλει. Η φιλοσοφική γενιά προκαλεί απώλειες, ιδιαίτερα στα ελαιόδεντρα σε σχηματισμό, με αλλοιώσεις στην ανάπτυξή τους. Οι βλάβες της ανθρωποφάγου γενιάς εξαρτώνται από την ανθοφορία και αυτές της καρποφάγου γενιάς, είναι οι σημαντικότερες, αφού βλάπτουν τον καρπό και προκαλούν την πτώση του.
Στο φυσική θεραπεία για τον σκόρο της ελιάς συμπεριλαμβάνονται:
- Χρησιμοποιήστε φυσικούς εχθρούς όπως Χρυσόπερλα καρνέα, το οποίο είναι ένα αρπακτικό που τρέφεται με τα αυγά, τις προνύμφες και τις νύμφες του.
- Χρησιμοποιήστε τοξίνη από Bacillus thurigiensis (Bt), ειδικά κατά τη διάρκεια μόλυνσης από τη γενιά των αντιφάγων.
Ζυγαριά ξύλου ελιάς (Saissetia oleae)
Είναι το τρίτο πιο σημαντικό παράσιτο, από οικονομική άποψη, που επηρεάζει το ελαιοκαλλιέργεια. Είναι μια λοίμωξη που παράγεται μόνο από τα θηλυκά αυτού του είδους αλευροφόρων και η οποία, επιπλέον, είναι παρθενογενής, επομένως δεν χρειάζεται γονιμοποίηση για να αποκτήσει απογόνους. Στην πραγματικότητα, η παρουσία αρσενικών στην Ευρώπη δεν έχει εντοπιστεί.
ο ψείρες ελιάς ρουφούν το χυμό από το δέντρο και το αποδυναμώνουν. Παράγουν επίσης ζαχαρούχες ενώσεις όπως η μελάσα, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων σαν τολμηρός. Αυτοί οι μύκητες αναπτύσσονται καλύπτοντας κλαδιά και φύλλα της ελιάς, καθιστώντας δύσκολη τη φωτοσύνθεση.
ο φυσικές θεραπείες κατά των αλάτων από ξύλο ελιάς περιλαμβάνω:
- Πραγματοποιήστε ένα κλάδεμα που διευκολύνει τον σωστό αερισμό της κόμης του δέντρου γιατί εμποδίζει την ανάπτυξη του παρασίτου.
- Η βιολογική πάλη με Metaphycus barletti.
- Η χρήση φυσικών εντομοκτόνων που παρασκευάζονται με ορυκτέλαιο.
Άλλα παράσιτα της ελιάς
Αν και τα τρία προηγούμενα παράσιτα είναι αυτά που προσβάλλουν συχνότερα την ελιά και προκαλούν μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες, υπάρχουν και άλλα που επίσης επηρεάζουν λιγότερο συχνά την καλλιέργεια της ελιάς. Μεταξύ αυτών άλλα παράσιτα της ελιάς είναι έτσι:
- Φύλλο ελιάς: Αυτό το παράσιτο προκαλείται από έναν μύκητα και επηρεάζει την παραγωγικότητα της ελιάς. Είναι πιο συχνό σε βροχερά κλίματα και ευαίσθητες ποικιλίες και αντιμετωπίζεται με χαλκό.
- Σαπουνάδα ελιάς ή ανθρακώσεως: προκαλείται από μόλυνση από μύκητες που παράγουν τοξίνες και ξηραίνουν τα κλαδιά.
- ιλίγγος της ελιάς (Verticillium dahliae): που παράγεται από έναν μύκητα του εδάφους. Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, επομένως χρησιμοποιούνται ανθεκτικές ποικιλίες.
- Φυματίωση της ελιάς: βακτηριακή μόλυνση που αποδυναμώνει το δέντρο.
- Xylella fastidiosa: προκαλείται από ένα βακτήριο που προκαλεί τον όλεθρο. Επί του παρόντος, υπάρχουν ποικιλίες ελαιόδεντρων που αντέχουν σε αυτή την κατάσταση.
Για να ολοκληρώσετε, σας συνιστούμε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist σχετικά με το Πώς να καταπολεμήσετε τα παράσιτα στη βιολογική γεωργία.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Παράσιτα της ελιάς και η φυσική τους αντιμετώπιση, σας προτείνουμε να μπείτε στην κατηγορία μας Καλλιέργεια και φροντίδα φυτών.
