Γνωρίζοντας το περιβάλλον μας μαθαίνουμε να το προστατεύουμε. Το πώς είναι αυτή η γνώση, περισσότερο ποιοτικά παρά ποσοτικά (πώς και όχι πόσο) θα εξαρτηθεί από μεγαλύτερη ή χαμηλότερη χωρητικότητα κατανόησή τους χαρακτηριστικά και ανάγκες. Σε αυτή την περίπτωση, η βέλτιστη πρακτική είναι μια καλή θεωρία, αν και, γενικά, ελάχιστη θα είναι χρήσιμη αν δεν είμαστε σε άμεση επαφή με τη Φύση.
Στην ιδανική περίπτωση, αυτή η άμεση επαφή θα μας επιτρέψει να έχουμε ένα πλήρη εμπειρία, εφαρμόστε αυτά που ξέρουμε, με πρακτικό τρόπο και χωρίς να χάνουμε αυστηρότητα. Ωστόσο, δεν μπορείτε πάντα να αναλαμβάνετε δράση. Ή ακριβώς το αντίθετο, αποφύγετε να το κάνετε, γιατί και με τους δύο τρόπους είναι δυνατό να βοηθήσετε τον πλανήτη.
Ναι, μπορούμε να το κάνουμε, να εφαρμόσουμε τη θεωρία και ταυτόχρονα να έχουμε άμεση επαφή, αν είμαστε περίεργοι με τα βιβλία (σχεδόν όλα είναι στα βιβλία και στο Διαδίκτυο…) αλλά και με ό,τι μας περιβάλλει, εστιάζοντας στο άμεσο περιβάλλον μας. Για να το κάνετε αυτό σημαίνει να στοιχηματίσετε, συμβολικά, να σώσετε τη Γη. Και είναι ότι το να ενδιαφερόμαστε για αυτό που έχουμε στο επίπεδο των αισθήσεών μας να το σεβόμαστε και, ακόμα καλύτερα, να το προστατεύουμε, είναι η βάση της αλλαγής, ένας τρόπος να συνεισφέρουμε γρανίτης της άμμου για να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα του α καλύτερος κόσμος.
Ελάτε πιο κοντά στο άμεσο περιβάλλον
Το να γνωρίζεις δεν είναι μόνο να γνωρίζεις. Αν και η γνώση μας βοηθά να γνωρίσουμε το οικοσύστημα γύρω μας -είτε είναι το ίδιο το μπαλκόνι, το κήπος, το πάρκο δίπλα στο σπίτι ή οι πιο κοντινοί φυσικοί χώροι πρασίνου, ας πούμε - η ευαισθητοποίηση και ο σεβασμός απαιτεί κάτι περισσότερο από γνώση. Πολύ περισσότερο, στην πραγματικότητα.
Το να γνωρίζουμε για να γνωρίζουμε πώς να προστατεύουμε σημαίνει να κατανοήσουμε ότι πέρα από την εξοικείωση με τη χλωρίδα και την πανίδα, με τις απειλές που θέτουν σε κίνδυνο είδη ή οικοσυστήματα, υπάρχει μια ηθική και μια φιλική προς το περιβάλλον στάση που μεταφράζεται σε περιβαλλοντική ευθύνη. Στην πραγματικότητα, είναι θέμα στάσης και ευαισθησίας, που δεν παρέχει θεωρητική γνώση ή χρηστική προσέγγιση, σύνδεση με το περιβάλλον που μετατρέπει τη γνώση σε φροντίδα και προστασία.
Ο σεβασμός στη ζωή είναι κάτι που θεωρείται φυσικό, που είναι επιθυμητό και εκτελείται για ένα απλό ζήτημα δικαιοσύνης. Μακριά από ωφελιμισμό, από Οικονομικά συμφέροντα, των ανέσεων και του εγωισμού, η φροντίδα του πλανήτη μέσα από το πιο άμεσο γίνεται αυτοσκοπός. Γιατί να το κάνω; Απλώς το οφείλουμε στον πλανήτη, στο σπίτι μας.
Σεβασμός, νιώσε μέρος ενός συνόλου
Το πιο άμεσο περιβάλλον, στην πραγματικότητα, είναι ένα σχολείο μάθησης για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να σέβονται περισσότερο τα άλλα ζωντανά όντα. κόσμο των ζώων και των φυτών που ζει κοντά μας. Ανάμεσα σε πολλές άλλες δυνατότητες, μπορούμε να επιλέξουμε τοπικά φυτά που κινδυνεύουν με εξαφάνιση αντί για εξαγόμενα φυτά, που απαιτούν πολύ πότισμα και δεν αποτελούν καταφύγιο για τη βιοποικιλότητα της περιοχής.
Βοηθήστε τους άγριους σκαντζόχοιρους, υπέροχοι νυχτοβάτεςΗ είσοδος στον κήπο μας αφαιρώντας εμπόδια είναι μια άλλη δυνατότητα. Ή, φυσικά, βοηθήστε στον έλεγχο των αποικιών αιλουροειδών μέσω στείρωσης και σίτισης για να μετατρέψετε έναν πιθανό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία σε περιβαλλοντικό πλούτο.
Όταν πηγαίνετε στην ύπαιθρο είναι υποχρεωτικό να κάνετε πεζοπορία με σεβασμό, να παρατηρείτε πουλιά και άλλα ζώα από απόσταση, χωρίς να τα ενοχλείτε, να μην ξεριζώνετε τα φυτά γενικά, ειδικά εάν κινδυνεύουν με εξαφάνιση και, τέλος, να σεβαστείτε τη βιοποικιλότητα. Ομοίως, αυτές οι συμβουλές ισχύουν αν πάμε για ξέφρενα κάμπινγκ.
Εκτός από το σεβασμό του, θα είναι εύκολο να το προωθήσετε μέσω της κηπουρικής ή ενός μίνι αστικού κήπου. Το να κάνεις τα πράγματα σωστά απαιτεί κάτι περισσότερο για χρήση βιολογικά προϊόντα και παραλείπει φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα. Μόνο όταν η βιοποικιλότητα είναι ευρέως γνωστή, μπορεί να γίνει βιολογική γεωργία, τόσο για να γίνει σύμμαχός μας, καθώς το περιβάλλον θα επιτύχει μια ισορροπία που θα ενεργήσει από μόνο του όσον αφορά την πρόληψη των παρασίτων και την επίτευξη καλής σοδειάς.
Αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση
Στην καθημερινή ζωή συναντάμε καταστάσεις που δοκιμάζουν το κριτικό μας πνεύμα. Η γνώση είναι απαραίτητη για να μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη, χωρίς αμφιβολία, ειδικά όταν γνωρίζουμε επίσης πώς να συνδεόμαστε με ενσυναίσθηση και να είμαστε αλληλέγγυοι με τα κακοποιημένα ζώα και τα περιβάλλοντα που υφίστανται εκμετάλλευση.
Και πάλι, μπορούμε να αναφέρουμε πληθώρα παραδειγμάτων. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα του βατράχου που καταλήγει να ανοίγει ένα κανάλι στο τραπέζι στο εργαστήριο του σχολείου για να μάθουν τα παιδιά ανατομία είναι τέλειο. Η γνώση του στο περιβάλλον του θα ήταν πολύ πιο διδακτική, από ότι φυσικά, και όχι μόνο να μάθουμε για τα αμφίβια, αλλά και να γνωρίσουμε τη σημασία του για το οικοσύστημα. Επομένως, η μη χρήση του στο εργαστήριο είναι ένδειξη καλά κατανοητής νοημοσύνης.
Απίστευτες περιπτώσεις
Η περίπτωση της Jane Goodall είναι επίσης παραδειγματική. Ο διάσημος πρωτοπαθολόγος που με το παράδειγμά της τώρα χτυπά τις συνειδήσεις για να μας ευαισθητοποιήσει σχετικά με τη σημασία του σεβασμού της άγριας ζωής, ήταν μεγάλη γνώστης των πρωτευόντων θηλαστικών. Η μετέπειτα εμπειρία του μαζί τους κατέληξε να μεταμορφώσει τη ζωή του. Παραδόθηκε σε αυτούς, είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι η γνώση τους μέσω της επιστήμης και της συνύπαρξης είναι η τέλεια φόρμουλα για να εμπλακούν.
Η Rachel Louise Carson, πρωτοπόρος του περιβαλλοντισμού, χρησιμεύει επίσης ως έμπνευση από αυτή την άποψη. Το να γνωρίζεις τη βιογραφία του σημαίνει να κατανοήσεις πόσο σημαντικό είναι το ζεύγος γνώσης και ενσυναίσθησης. Γοητεύτηκε από οτιδήποτε είχε σχέση με τον ωκεανό και, αν και ζούσε σε μια ενδοχώρα, κατέληξε να εγκατασταθεί στην ακτή του Maine, δίπλα στην αγαπημένη του θάλασσα, μια κίνηση που είχε τεράστια επιτυχία για τα βιβλία της παγκοσμίως.
Είναι διάσημες περιπτώσεις που καταδεικνύουν τη σημασία της ενασχόλησης με το περιβάλλον γνωρίζοντας το σε πλήρη εξέλιξη. ο Φύση είναι έτσι μόνο όταν δεν είναι εξημερωμένο. Είναι απαραίτητο να το γνωρίζουμε ως έχει, χωρίς καρυκεύματα κανενός είδους. Μακριά από τους ζωολογικούς κήπους, από τους κήπους που τη βάζουν στη μέση της, τη διαστρέφουν και την κακομεταχειρίζονται. Σε αυτό το σημείο, οι ενώσεις διατήρησης είναι ένα καλό στήριγμα για να μάθετε και να βοηθήσετε δείχνοντας ενσυναίσθηση.
Η υποστήριξη τους πλησιάζει έναν άγνωστο κόσμο, διαφορετικά οικοσυστήματα μεγάλου πλούτου που υπάρχουν εκμεταλλεύονται από τον άνθρωπο. Η εγγύτητα, η πρόσβαση σε πληροφορίες που συνήθως δεν επισημαίνουν τα μέσα ενημέρωσης, και συχνά ακόμη και η σιωπή, είναι ένα θεμελιώδες βήμα για την υποστήριξη αιτιών, για παράδειγμα κατά του κυνηγιού φώκιας ή των εκτροφείων βιζόν, της παραγωγής πατέ, της αποψίλωσης των δασών, των πλαστικών σκουπιδιών που μολύνουν το ωκεανός, η χρήση των ζώων στο τσίρκο…. Και, φυσικά, επίσης για την καταπολέμηση της κακοποίησης και του θανάτου των ζώων στη βιομηχανία κρέατος.
συμπεράσματα.
Η συμμετοχή κάνει τη διαφορά. Αλλά εμπλέκω πρέπει να συνδεθείς με αυτή την αδικία. Η εγγύτητα, προέρχεται από την πληροφόρηση, από ότι sενσυναίσθημα που δεν χρειάζεται λόγια ή εκείνη η προσκόλληση που προκαλεί εύγλωττη εικόνα, ευαισθητοποιεί και συνείδηση. Η ανάγκη δράσης θα είναι το επόμενο μεγάλο βήμα. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να βοηθήσετε, και το να ξεκινήσετε είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Η συμπεριφορά μας αλλάζει, το μυαλό μας, συνδεόμαστε με το εξωτερικό. Μόνο η γνώση, η γνώση και το συναίσθημα μας κάνουν κριτικά πνεύματα, ελεύθερες ψυχές και χωρίς αυτά γραβάτες είναι εύκολο να αγαπάς τους άλλους, ανεξάρτητα από το είδος τους…
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Γνωρίστε το περιβάλλον μας για να μάθετε να το προστατεύετεΣας συνιστούμε να εισαγάγετε την κατηγορία Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.
