Η Ιαπωνία, μια από τις πλουσιότερες ασιατικές χώρες όσον αφορά τον πολιτισμό, την ιστορία και τις παραδόσεις της, παρουσιάζει επίσης μια καταπληκτική πανίδα. Ζώα όλων των ομάδων (θηλαστικά, πουλιά, ερπετά, αμφίβια και ψάρια), κατοικούν στο μεγάλο ιαπωνικό αρχιπέλαγος. Εκτός από τα τέσσερα κύρια νησιά της, η Ιαπωνία έχει περισσότερα από 6.000 μικρά νησιά, όπου η πανίδα της εμφανίζεται ως ένα από τα κύρια γοητεία της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου.
Όντας ένα επίμηκες αρχιπέλαγος που εκτείνεται από βορρά προς νότο κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Ασίας, έχει διαφορετικά κλίματα, από την υποαρκτική περιοχή του Χοκάιντο έως τα υποτροπικά νησιά Nansei. Το χειμώνα σημειώνονται χιονοπτώσεις και έντονες βροχές στην κεντρική οροσειρά, ενώ το καλοκαίρι είναι συχνοί οι τυφώνες. Όλα αυτά επιτρέπουν την ανάπτυξη των οικοσυστημάτων και ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώα της Ιαπωνίας.Σε αυτό το άρθρο του Green Ecologist θα ανακαλύψετε τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά του +10 ιαπωνικά ζώα.
Γιαπωνέζικη μαύρη αρκούδα
Ξεκινάμε τη λίστα με ιαπωνικά ζώα με την εντυπωσιακή ιαπωνική μαύρη αρκούδαUrsus thibetanus japonicus), το οποίο λαμβάνει το κοινό του όνομα λόγω της πυκνής μαύρης γούνας του.
Είναι το μεγαλύτερο ζώο της ξηράς που μπορούμε να βρούμε στην Ιαπωνία, φτάνει τα δύο μέτρα ύψος και ζυγίζει περίπου 400 κιλά. Ζει αποκλειστικά στο νησί Χοκάιντο. Η διατροφή του είναι παμφάγα, αν και τρώει κυρίως ξηρούς καρπούς και μούρα.
Tanuki, ένα από τα πιο γνωστά ιαπωνικά ζώα
Τοπικά γνωστό ως τανούκι ή σκύλος ρακούν της τύχηςNyctereutes procyonoides), Είναι σαρκοφάγο ζώο που ανήκει στην οικογένεια των σκύλων, αν και η εμφάνισή του μοιάζει με αυτή του ρακούν. Ζει σε μικρές ομάδες, σπάνια εμφανίζονται μόνοι τους και είναι το μόνο ζώο αυτής της οικογένειας (κυνώνες) που πέφτει σε χειμερία νάρκη τους χειμερινούς μήνες (αν και η θερμοκρασία του σώματός του δεν πέφτει). Ζει κυρίως σε ελώδεις περιοχές με λίγα δέντρα.
Είναι ένα από τα πιο σεβαστά ζώα από τον ντόπιο πληθυσμό, θεωρώντας τα ως μυθολογικά ζώα της Ιαπωνίας προστάτες του υπερφυσικού και φορείς της τύχης.
Γάτα Iriomote
Ανάμεσα στα ιαπωνικά ζώα και στην ομάδα των αιλουροειδών ξεχωρίζει η γάτα Iriomote (Prionailurus bengalensis iriomotensis), ένα ενδημικό είδος του νησιού Iriomote, του οποίου ο βιότοπος θεωρείται το μικρότερο από όλα τα είδη άγριων γατών που κατοικούν στον πλανήτη. Στο νησί επικρατεί ένα υποτροπικό κλίμα, στα δάση και τους υγροτόπους του οποίου η iriomote γάτα.
Προς το παρόν θεωρείται ζωντανό απολίθωμα, καθώς η ανατομία του ελάχιστα διαφέρει από αυτή που παρουσίαζε στην πιο πρωτόγονη μορφή του.
Εικόνα: Perrosygatosmiryam
Ιάπωνας μακάκος, ένα άλλο από τα πιο διάσημα ζώα της Ιαπωνίας
Γνωστό επίσης ως κοκκινοπρόσωπος μακάκος, ο ιαπωνικός μακάκος (Macaca fuscata) είναι το μόνο πρωτεύον που κατοικεί στις ψυχρές περιοχές του ιαπωνικού αρχιπελάγους. Αυτοί οι μακάκοι είναι γνωστοί παγκοσμίως για τις συνήθειές τους να κάνουν χαλαρωτικά μπάνια στις θερμές πηγές που βρίσκονται στα βουνά και στα υποαλπικά φυλλοβόλα δάση, καθώς και στις παράκτιες περιοχές μεγάλου αριθμού ιαπωνικών νησιών. Η διατροφή του είναι παμφάγα και προς το παρόν στερείται αρπακτικών.
Sika
Το Sika ή Sica Deer (Cervus nippon)Είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα ελάφια στην Ανατολική Ασία, που κατοικεί στα δάση της Σιβηρίας, του Βιετνάμ, της Ταϊβάν και της Ιαπωνίας. Είναι μεσαίου μεγέθους και τα κέρατα του είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένα, με λευκές κηλίδες σε όλο το σώμα, όπου κυριαρχεί μια κοκκινωπή γούνα.
Τα Sika είναι σεβαστά από τους παραδοσιακούς τοπικούς πληθυσμούς της Ιαπωνίας, θεωρούμενοι ως ιαπωνικά μυθολογικά ζώα που αντιπροσωπεύουν προστατευτικούς θεούς της φύσης.
Γιγαντιαίος ιπτάμενος σκίουρος
Ανάμεσα στα μόνα δύο είδη ιπτάμενων σκίουρων που κατοικούν στον Παλαιό Κόσμο, βρίσκουμε στην Ιαπωνία το γιγαντιαίος ιπτάμενος σκίουροςPetaurista leucogenys). Αυτό το είδος είναι το μεγαλύτερο από όλους τους σκίουρους στον κόσμο, φτάνοντας σχεδόν το ένα μέτρο σε μήκος (50 εκατοστά σε μέγεθος σώματος συν 40 εκατοστά στην ουρά).
Η ποιότητα πτήσης του αποδίδεται λόγω της ικανότητάς του να γλιστράει, απλώνοντας τις μεμβράνες ανάμεσα στα πόδια του σαν αλεξίπτωτο.
Μάθετε περισσότερα για το Τι είναι τα ιπτάμενα θηλαστικά, τα χαρακτηριστικά, τα ονόματα και τις φωτογραφίες τους με αυτήν την άλλη ανάρτηση.
Εικόνα: Pinterest
Νυχτερίδα Ογκασαβάρα
Κοινώς γνωστό ως ρόπαλο Ogasawara (Pteropus ψευδαφών)Είναι ένα είδος της ομάδας των νυχτερίδων που είναι ενδημικό σε αυτά τα νησιά του ιαπωνικού αρχιπελάγους.
Ο βιότοπός του περιλαμβάνει τις εύκρατες και υποτροπικές ζώνες των νησιών Ogasawara, καθώς και τα άνυδρα δάση που βρίσκονται εκεί. Η διατροφή του περιλαμβάνει πολυάριθμα φυτά και κυρίως φρούτα (καρποφάγα δίαιτα).
Ανακαλύψτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά των νυχτερίδων με αυτό το άλλο άρθρο της Green Ecologist.
Εικόνα: Alchetron
Ιαπωνικό Serau
Ανάμεσα σε ιαπωνικά ζώα Μέσα στην ομάδα των βοοειδών που κατοικούν στα ιαπωνικά νησιά, το σεράου (Capricornis crispus). Είναι είδος συγγενικό με οι κατσίκες. Είναι μικρά σε μέγεθος και τα κέρατα τους είναι πολύ μικρά. Η γούνα του είναι γκρίζα και πολύ πυκνή, γεγονός που βοηθά το serau να επιβιώσει κατά τους ψυχρούς χειμώνες των υποαρκτικών περιοχών του ιαπωνικού αρχιπελάγους όπου ζει.
Πράσινος φασιανός
Ανάμεσα στα πιο εμβληματικά ζώα της Ιαπωνίας εμφανίζεται το πράσινος φασιανόςPhasianus versicolor). Ανατολή Το πουλί είναι ενδημικό της Ιαπωνίας και, ως εκ τούτου, θεωρείται το εθνικό πουλί.
Παρουσιάζει σεξουαλικό διμορφισμό, δηλαδή τα αρσενικά και τα θηλυκά διαφοροποιούνται σαφώς από το χρώμα του φτερώματος και τη μορφολογία τους. Τα αρσενικά είναι μεγάλα και εύρωστα, με έντονα χρωματιστά φτερά (πράσινο και μπλε στο σώμα, γκρι και καφέ στην ουρά). ενώ τα θηλυκά είναι μικρότερα και το φτέρωμά τους είναι κυρίως καφέ και γκρι.
Οναγκαδόρι
Χωρίς αμφιβολία, ανάμεσα στα πιο εκπληκτικά πουλιά που κατοικούν στην Ιαπωνία, εμφανίζεται το Οναγκαδόρι, ένα είδος οικιακού κόκορα (Gallus gallus domesticus). Είναι Ιαπωνική ράτσα κόκορα ειναι γνωστός για πόσο εξαιρετικά μακριά είναι η ουρά του (Φτάνει περισσότερο από ενάμιση μέτρο σε μήκος). Το 1952, το Onagadori ονομάστηκε Ειδικός Εθνικός Θησαυρός της χώρας και μπορεί να βρεθεί σήμερα ως κατοικίδιο και διακοσμητικό ζώο σε πολλές ιαπωνικές φάρμες.
Εικόνα: Gallinaponedora
Ιαπωνική σαλαμάνδρα
Η οικογένεια των αμφιβίων γνωστή ως Hynobiidae, περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά γένη και είδη σαλαμάνδρων που κατοικούν στις υγρές περιοχές του ιαπωνικού αρχιπελάγους. Ανάμεσα σε ενδημικό είδος σαλαμάνδρας της Ιαπωνίας ανατολική σαλαμάνδρα του Σάτο (Hynobius abei), η νεφελώδης σαλαμάνδρα της Ιαπωνίας (Hynobius nebulosus) και η ιαπωνική σαλαμάνδρα με νύχια (Onychodactylus japonicus).
Εικόνα: Iucnredlist
Koi, ένα από τα πιο γνωστά υδρόβια ιαπωνικά ζώα
Δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε αυτό το άρθρο ιαπωνικά ζώα χωρίς να κατονομάσουμε το koi, το εμβληματικό ψάρι της χώρας. Αν και το είδος, Cyprinus carpio Είναι εγγενές στην Ευρώπη (γνωστό ως ευρωπαϊκός κοινός κυπρίνος), τα koi, με έντονα πορτοκαλί χρώματα, είναι γενετικές ποικιλίες αυτών των κυπρίνων, που ήρθαν στην Ιαπωνία μέσω της Κίνας.
Είναι πολύ ανθεκτικά ψάρια που ζουν σε υφάλμυρα νερά. Στην Ιαπωνία υπάρχει μια ολόκληρη κουλτούρα γύρω από το koi, που χρησιμοποιείται ως διακόσμηση σε τεχνητές λίμνες διαφορετικών τύπων ιαπωνικών κήπων, πάρκων και άλλων δημόσιων χώρων.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με +10 ιαπωνικά ζώα, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
Βιβλιογραφία- E.Wilson & M. DeeAnn (2005) Ursus thibetanus japonicus. Είδη Θηλαστικών του Κόσμου. Ταξονομική και Γεωγραφική Αναφορά. Τρίτη έκδοση. The Johns Hopkins University Press, Βαλτιμόρη; Τόμος 2: 2142.
- V. Millien-Parra et. al, (1999) Islan biogeography των ιαπωνικών χερσαίων θηλαστικών συνόλων: ένα παράδειγμα υπολειμματικής πανίδας. Ηλεκτρονική βιβλιοθήκη Wiley.
- Taylor, J., R. Mahon. 1977. Hybridization of Cyprinus carpio και Carassius auratus, τα δύο πρώτα εξωτικά είδη στις Μεγάλες Λίμνες του Κάτω Λαυρεντίου. Περιβαλλοντική Βιολογία Ψαριών 1(2):205-208.
- R. Tadano, M. Nishibori, M. Tsudzuki (2009). Γενετική δομή και διαφοροποίηση της ιαπωνικής ράτσας κοτόπουλου με εξαιρετικά μακριά ουρά (Onagadori), που σχετίζεται με τη χρωματική διακύμανση του φτερώματος: προτάσεις για τη διαχείριση και τη διατήρησή του. Γενετική των Ζώων 40 (6): 989-992.
