Η Ισπανία θα υπογράψει τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα και οι άλλοι; - Οικολόγος Πράσινος

Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Ποιος θα υπογράψει την καθολική και δεσμευτική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι.

Ήταν μια αναπόφευκτη ερώτηση αυτό Ισπανία επικυρώσει την πρώτη καθολική και δεσμευτική συμφωνία από τηντην αλλαγή του κλίματος που έλαβε χώρα στο Παρίσι, το λεγόμενο COP21, στις 22 Απριλίου σε μια τελετή υψηλού επιπέδου που διοργάνωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν, στη Νέα Υόρκη, και η οποία στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει μια πολύ μεγάλη ατζέντα. το μέρος των υπογραφόντων χωρών να πραγματοποιήσουν στο «μετέπειτα Παρίσι».

Την περασμένη Παρασκευή, το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσιοδοτήσει, μετά από πρόταση των Υπουργείων Εξωτερικών και Συνεργασίας, και Γεωργίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος, την υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισιού, ορόσημο για τη διεθνή κοινότητα στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Το κείμενο του συμφώνου, που αποτελείται από ένα προοίμιο και 29 άρθρα (μπορούμε να το διαβάσουμε από τον ΟΗΕ ΕΔΩ στα Ισπανικά), έχει ως κύριο σκοπό του να αποφευχθεί η αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη να ξεπεράσει τους δύο βαθμούς σε σχέση με σε προβιομηχανικά επίπεδα και επιδιώκει επίσης να επιτύχει, πέραν αυτού, βοηθητικές θυσίες που καθιστούν δυνατή την υπερθέρμανση του πλανήτη να μην υπερβαίνει τον ένα βαθμό και τους πέντε βαθμούς.

Το Σύμφωνο αναγνωρίζει τη σημασία της σταδιακής αύξησης της έντασης των δεσμεύσεων με λίγο-λίγο πιο φιλόδοξους στόχους, για τους οποίους καθιερώνει έναν κύκλο αναθεώρησης κάθε 5 χρόνια του βαθμού συμμόρφωσης με κάθε ένα από τα εθνικά μέτρα που εφαρμόζονται για την επίτευξη του στόχου των 2º C.

Τότε είχαμε ήδη φτιάξει ένα άρθρο με ενδιαφέρον όπου αναλύσαμε το γιατί της κλιματικής αλλαγής και τα 10 βασικά σημεία του COP21 των οποίων κάναμε μια σύνθεση στον παρακάτω σύνδεσμο:

Για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στην παρούσα Συμφωνία, οι ανεπτυγμένες χώρες δεσμεύονται να κινητοποιούν εκατό δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως ξεκινώντας από το 2022, μέσω δημόσιων και ιδιωτικών πηγών, δέσμευση που θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω πριν από το 2025. Όσον αφορά τις χώρες σε ανάπτυξη, τους παρέχει τη δυνατότητα να συμμετέχουν, εθελοντικά, από πλευράς χρηματοδότησης, αυξάνοντας έτσι για πρώτη φορά τη βάση των χορηγών στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Αξίζει να επισημανθεί ένα πολύ σημαντικό σημείο της συμφωνίας…«Το πρόβλημα έγκειται στο ότι για την έναρξη ισχύος του θα προκύψει όταν, τουλάχιστον, 55 μέρη που αθροίζουν συνολικά το 55 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών το έχουν επικυρώσει και θα τεθεί σε ισχύ από το έτος 2022».

Αλλά στη συνέχεια… Σε ποιες χώρες πρέπει να απευθυνθούμε για να επικυρώσουμε τη συμφωνία; Στο παρακάτω γράφημα μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ποιες χώρες είναι οι πιο εξέχουσες.

Νομίζω ότι είναι κατανοητό και δεν αποτελεί έκπληξη ότι η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η ΕΕ, η Ινδία, η Ρωσία και η Ιαπωνία πρωτοστατούν.

Στα τέλη του περασμένου μήνα υπήρξε μια έκπληξη απόΗνωμένες Πολιτείες και Κίνα, οι δύο μεγαλύτερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου στον κόσμο επιβεβαίωσαν ότι θα υπογράψουν τη συμφωνία του Παρισιού και εξέδωσαν κοινή προεδρική δήλωση καλώντας και καλώντας άλλες χώρες να υπογράψουν τη συμφωνία τον επόμενο μήνα, με σκοπό την επίτευξη της συμφωνίας το συντομότερο δυνατό. (Εδώ τα νέα)

Από Ευρώπη Είναι ήδη γνωστό ότι οι περισσότερες χώρες θα υπογράψουν, με εξαίρεση και αμφιβολίες κάποιας βόρειας χώρας.

Μια άλλη ερώτηση ήταν η Ινδία, μια υπερδύναμη που προχωρά με γιγάντια βήματα τόσο στην τεχνολογία όσο και στη ρύπανση, ωστόσο, νωρίτερα αυτό το μήνα είχα ήδη ενημερώσει από τη Βομβάη ότι θα προχωρήσει στην υπογραφή. (Εδώ τα νέα)

Ως προς Ρωσία. Το τρέχον οικονομικό μοντέλο, με βάση το ορυκτά καύσιμα και οι εξαγωγικές πρώτες ύλες δείχνουν την υψηλή ευαισθησία τους σε εξωτερικούς κινδύνους (τιμές πετρελαίου και βραχυπρόθεσμες συνθήκες, πολιτικές εντάσεις κ.λπ.). Στην πραγματικότητα, δεν έχει επιτύχει αύξηση του ΑΕΠ τα τελευταία επτά χρόνια και είναι απίθανο να το κάνει στο μέλλον. Οι Ρώσοι οικονομολόγοι αναζητούν ένα νέο μοντέλο διαφοροποιημένης οικονομίας, που προωθεί την καινοτομία, τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και την αύξηση της ευημερίας του πληθυσμού. Η Ρωσία μπορεί να χάσει τη θέση της ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες εστιάζοντας στις προμήθειες ορυκτών καυσίμων ή μπορεί να επιλέξει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της στους ενεργειακούς πόρους, την επιστήμη και τις τεχνολογίες, ώστε να μην μείνει πίσω στο «ενεργειακό κύμα» (Για να καταλάβετε περισσότερα ΕΔΩ )…

Θυμηθείτε, η Ρωσία είναι πλούσια σε ορυκτά καύσιμα, αλλά είναι επίσης πλούσια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σύμφωνα με το Ρωσικό Ινστιτούτο Ενέργειας, το τεχνολογικό δυναμικό της χώρας σε ηλιακή, αιολική, γεωθερμία, παλιρροιακή ενέργεια και βιομάζα είναι 25 φορές μεγαλύτερη από τη συνολική πρωτογενή ενέργεια που παράγεται σήμερα.

Το αν θα υπογράψει ή όχι είναι άγνωστο, υπενθυμίζοντας ότι η Ρωσία υπέγραψε την πρώτη συνάντηση των Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο τον Νοέμβριο του 2005.

Όσο για την Ιαπωνία, έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι θα υπογράψει (Εδώ) οπότε προς το παρόν οι προσδοκίες είναι αρκετά καλές.

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, κοινοποιήστε το!

Θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του τόπου, μοιράζονται τη σελίδα με τους φίλους σας
Η σελίδα αυτή σε άλλες γλώσσες:
Night
Day