Ο τόνος ήταν μια τροφή με μεγάλη αξία από την αρχαιότητα. Ωστόσο, είναι γενικά δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ τόνου και παλαμίδας. Ήδη μέσα στον τόνο, θα ξεχωρίσουμε ερυθρός τόνος, ελαφρύς τόνος και παλαμίδα από τα βόρεια και παλαμίδα Σωστά ειπωμένο. Τόσο ο τόνος όσο και η παλαμίδα ανήκουν στην οικογένεια Scombridae (οικογένεια Scombridae). Μέσα σε αυτή την οικογένεια, ο τόνος και η παλαμίδα του Νόρτε αποτελούν το γένος Thunnus και τα όμορφα, το είδος Σάρδα.
Σε αυτό το άρθρο του Ecologist Verde μαθαίνουμε να διαφοροποιούμε αυτά τα είδη, με ιδιαίτερη προσοχή στο διαφορά μεταξύ παλαμίδας και ερυθρού τόνου.
Κόκκινος τόνος, ελαφρύς τόνος και παλαμίδα από τα βόρεια
Αυτά τα τρία είδη αποτελούν μέρος του γένος Thunnus. Από όλα αυτά, το τόνος ερυθρός ή μεγαλοκέρατος (Thunnus thynnus) είναι το πιο εκτιμημένο. Είναι ένα ψάρι με στιβαρό σώμα και γαλαζωπό χρώμα. Από διατροφικής άποψης είναι ένα ψάρι με πολύ συνεπή σάρκα με έντονη, πολύ διεισδυτική γεύση, με χρώμα που τείνει προς το κόκκινο. Ο ερυθρός τόνος είναι ένα είδος που είχε ήδη αιχμαλωτιστεί από την αρχαιότητα από τους Ρωμαίους στην ακτή του Κάντιθ χρησιμοποιώντας την τεχνική της παγίδας, η οποία χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Επί του παρόντος, η αλιεία του έχει αυξηθεί επειδή σε χώρες όπως η Ιαπωνία καταναλώνεται σε μεγάλο βαθμό. Στην Ισπανία, πλησιάζει τα νερά της Κανταβρικής Θάλασσας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όπου φτάνει σε μέγεθος που κυμαίνεται μεταξύ 20 και 50 kg, αλλά είναι ψάρεμα, ένα προς ένα, γιατί είναι πιο σεβαστή τεχνική με το περιβάλλον και δεν επηρεάζει το κρέας του, αφού ο τόνος υποφέρει από λιγότερο άγχος.
Ωστόσο, σε αυτό το άλλο άρθρο του Green Ecologist εξηγούμε ότι ο ερυθρός τόνος κινδυνεύει με εξαφάνιση, τα αίτια και ποιες ενέργειες μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε αυτήν την κατάσταση.
ο ελαφρύ τόνο ή κιτρινόπτερο τόνοThunnus albacares) Είναι ένα ψάρι που ζει στην ανοιχτή θάλασσα, σε τροπικά και υποτροπικά νερά σε όλο τον κόσμο, όπου ψαρεύεται και το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 10 και 60 κιλών. Από διατροφικής άποψης, το κρέας του είναι πιο ανοιχτό ή λευκό χρώμα και πιο λεπτό από αυτό του ερυθρού τόνου. Η γεύση του είναι ενδιάμεση μεταξύ αυτής της βόρειας παλαμίδας και εκείνης του κόκκινου ή μεγαλοκέρατου τόνου.
ο albacore ή albacore τόνος (Thunnus alalunga) Είναι ένα ψάρι που μεταναστεύει στα νερά της Κανταβρικής Θάλασσας για να τραφεί, να ανακτήσει δυνάμεις και να αναπαραχθεί. Είναι ακριβώς σε αυτά τα νερά όπου οι άνθρωποι ψαρεύουν χρησιμοποιώντας παραδοσιακά εργαλεία μεταξύ των μηνών Ιουλίου και Οκτωβρίου. Έχει βάρος από μεταξύ 15 και 18 κιλών (το μικρότερο από τα τρία), αν και τα εμπορικά κομμάτια είναι συνήθως μεταξύ 5 και 7 κιλών. Από διατροφικής άποψης, το κρέας του έχει ανοιχτό ροζ χρώμα, σφιχτή, τρυφερή και ζουμερή υφή και υψηλή περιεκτικότητα σε λεγόμενα καλά λιπαρά.
Ο όμορφος
Βρίσκεται επίσης στην οικογένεια Scombridae, αλλά είναι μέρος της γένος Σάρδα. Είναι γνωστό ως πανεμορφη (Σαρδηνία Σαρδηνία) σωστά μιλώντας, αυτό που ψαρεύεται στο νότο και δεν είναι αυτό που είναι γνωστό ως παλαμίδα (Thunnus alalunga), που είναι στην πραγματικότητα ένα είδος τόνου. Διαφέρει από τον τόνο κυρίως σε μακρύτερο θωρακικό πτερύγιο και δύο λοξές σκούρες λωρίδες στις δύο πλευρές της ραχιαία περιοχής.
Ψαρεύεται στα νερά του ανατολικού Ειρηνικού, του τροπικού Ατλαντικού, της Μεσογείου και των ακτών της Αυστραλίας σε νερά μεσαίου βάθους, όντας επομένως ψάρι εύκρατων και τροπικών νερών, που πλησιάζει την ακτή την άνοιξη και αλιεύεται πάνω απ' όλα. κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τρία είδη διαφοροποιούνται: η αυστραλιανή, η όμορφη μαϊμού και αυτή από τον Ανατολικό Ειρηνικό. Είναι ένα μικρό ασημένιο ψάρι, το μέγιστο μέγεθός του είναι 10 κιλά και 90 εκατοστά σε μήκος, αν και το συνηθισμένο μέγεθος είναι 1 έως 3 κιλά και 30 έως 50 εκατοστά.
Διαφορές μεταξύ παλαμίδας και ερυθρού τόνου
Από αυτά τα είδη, τα πιο πολύτιμα είναι αυτά του παλαμίδα και αυτή του ερυθρού τόνου. Το κρέας του ερυθρού τόνου μπορεί να φτάσει τα 250 κιλά σε βάρος, πολύ μεγαλύτερο από αυτό της παλαμίδας. Όσον αφορά το χρώμα του κρέατος του, αυτό του ερυθρού τόνου είναι έντονο κόκκινο, ενώ της παλαμίδας είναι ροζ, που ασπρίζει όταν ψηθεί. Σε επίπεδο τροφίμων, το κρέας της παλαμίδας είναι υψηλής ποιότητας, καθώς είναι πολύ πλούσιο σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, και αυτό των τόννων όπως ο ερυθρός τόνος, μπορεί να συσσωρεύσει υψηλά επίπεδα υδραργύρου, μια εξαιρετικά τοξική ουσία για τον άνθρωπο. να εισαι.
Τώρα που ξέρουμε πώς να τα διαφοροποιούμε καλά, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η καταχρηστική αλιεία που υφίστανται αυτά τα ζώα λόγω της τιμής τους στην αγορά τροφίμων είναι οδηγώντας αυτά τα είδη στην εξαφάνιση. Αυτή τη στιγμή, όπως έχουμε αναφέρει παραπάνω, ο ερυθρός τόνος είναι ήδη στο δρόμο του εξαφάνιση εξαιτίας του ανθρώπου, όντας σε θέση να γίνει μέρος της λίστας των εξαφανισμένων ειδών από τον άνθρωπο στο εγγύς μέλλον.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Διαφορά μεταξύ παλαμίδας και ερυθρού τόνου, σας συνιστούμε να εισέλθετε στην κατηγορία Άγρια Ζώα.
